ارتباط سبک زندگی و سلامت عمومی سالمندان شهر تهران

ارتقای بهداشت و تامین سلامت سالمندان جامعه -که در سال های آتی بخش بزرگی از جمعیت را به خود اختصاص خواهند داد-، از ارکان مهم پیشرفت جوامع است. شواهد موجود نشان می دهد بالغ بر 53% مرگ ومیر افراد، با سبک زندگی آنها ارتباط دارد. اهمیت سبک زندگی و عوامل مرتبط با آن، محققان را برآن داشت که به بررسی سبک زندگی و سلامت بپردازند. هدف کلی این مطالعه تعیین ارتباط سبک زندگی با سلامت عمومی سالمندان شهر تهران بود.
این مطالعه از نوع توصیفی-تحلیلی بود و جامعه آماری آن را کلیه سالمندان شهر تهران که فاقد هرگونه مشکلات شناختی بودند، تشکیل می دادند. تعداد نمونه 400 نفر سالمند بالای 60 سال بودند که از 5 محدوده تهران (شمال، جنوب، مرکز، شرق و غرب) به صورت تصادفی-خوشه ایچندمرحله ای انتخاب و وارد مطالعه شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه مشتمل بر سه بخش دموگرافیک، سبک زندگی سالمندان در ابعاد (ورزش، تغذیه، روابط بین فردی و اجتماعی، پیشگیری و مدیریت استرس) و سلامت عمومی 28-GHQ موردی بود که از طریق مصاحبه تکمیل گردید.
یافته های پژوهش نشان داد که سبک زندگی 95% سالمندان تهران در حد متوسط قرار دارد و نتایج تحلیل با رگرسیون چندگانه نشان داد که سبک زندگی و حیطه های آن با سلامت عمومی و زیرمقیاس های آن رابطه ای معنادار (01/0>P) و نمره سبک زندگی نیز با نمره سلامت عمومی، رابطه معنادار معکوس در حد متوسط داشت (4/0-=r).
با توجه به یافته های پژوهش مبنی بر رابطه بین سلامت عمومی و سبک زندگی، توصیه می شود سیستم های بهداشتی و مسئولین امر، برنامه ریزی های دقیق تری برای ارتقای سبک زندگی و سلامت روانی سالمندان انجام دهند. اگرچه نتایج مطالعه نشان داد که در سالمندان فقط 40 درصد از تغییرات سلامت عمومی تحت تاثیر سبک زندگی قراردارد که این بدان معنی است که سلامت عمومی با متغیرهای دیگری غیر از سبک زندگی نیز در ارتباط است.