واکنش ارقام گندم نان به برگ پاشی سیلیس در شرایط تنش خشکی بعد از گل دهی

در پژوهش مزرعه ای که در دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز، در سال زراعی 1392 - 1391 اجرا شد ، تاثیر کاربرد برگی سیلیکات سدیم (6 میلی مولار)، بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام گندم (شیراز، مرودشت، سیروان و چمران) و نیز افت دمای سایه انداز گیاهی در شرایط رطوبتی متفاوت (در حد ظرفیت زراعی مزرعه، 60% و 40% ظرفیت زراعی) پس از گل دهی، به صورت کرت های دو بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از آن بود که هر دو سطح تنش رطوبتی و به ویژه تنش 40% ظرفیت زراعی، موجب کاهش معنی دار تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، شاخص سطح برگ و افت دمای سایه انداز گیاهی در همه ارقام مورد مطالعه گردید. تاثیر منفی تنش خشکی در ارقام شیراز و مرودشت بیشتر بود. در مقابل، برگ پاشی بوته های گندم با سیلیکات سدیم، افزایش عملکرد (11/16%) و اجزای عملکرد و شاخص سطح برگ (15/20%) را به همراه داشت و این اثر در شرایط تنش رطوبتی مشهودتر بود. هم چنین برگ پاشی سیلیس موجب کاهش دمای سایه انداز گیاهی گردید و همبستگی مثبت و معنی داری بین عملکرد دانه و شاخص افت دمای سایه انداز گیاهی به دست آمد. براساس نتایج پژوهش حاضر به نظر می رسد کاربرد سیلیس به صورت برگ پاشی، در شرایط مشابه با این پژوهش بتواند از طریق افزایش شاخص افت دمای سایه انداز گیاهی و یا به عبارتی کاهش دمای سایه انداز گیاهی، موجب بهبود عملکرد ارقام گندم در شرایط تنش رطوبتی پس از گل دهی گردد.