فرایند اطلاع یابی دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه شهید چمران و نحوه ی استفاده ی آنان از منابع اطلاعاتی الکترونیکی، چاپی و انسانی

هدف پژوهش حاضر شناسایی فرایند اطلاع یابی و چگونگی اولویت دهی و استفاده ی دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه شهید چمران اهواز از منابع اطلاعاتی و شناسایی نقش برخی ویژگی های جمعیت شناختی دانشجویان در فرایند اطلاع یابی و استفاده از منابع اطلاعاتی است.
این پژوهش از نوع توصیفی-تحلیلی است که به روش پیمایشی و با بررسی رفتار اطلاع یابی 298 نفر که به نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی انتخاب شدند، انجام شد. ابزار گرداوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته است که پس از تعیین روایی و پایایی آن، به صورت حضوری میان دانشجویان توزیع و سپس گردآوری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از آمار توصیفی و استنباطی با کمک نرم افزار SPSS استفاده شد.
نتایج نشان می دهد که دانشجویان به ترتیب از منابع الکترونیکی، چاپی، و انسانی برای «رفع نیازهای اطلاعاتی» و برای «روزآمدسازی اطلاعات» خود بهره می برند، اگرچه دانشجویان برای رفع نیازهای اطلاعاتی خود از میان منابع انسانی ابتدا با متخصصان مشورت می کنند، ولی برای روزآمدسازی اطلاعات خود، ابتدا به همکلاسی ها و دوستان خود مراجعه می کنند. دانشجویان به طور متوسط هفته ای 11/25 ساعت از اینترنت استفاده می کنند. اکثر افراد مورد بررسی معتقدند که فناوری های اطلاعاتی و ارتباطی در کاهش مراجعه آنان به کتابخانه نقش داشته است. آنان از کتابداران در مرحله ی نخست برای جایابی کتاب ها یا اسناد و جست وجوی اطلاعات کمک می طلبند. دانشجویان در فرایند اطلاع یابی با مشکلاتی مانند پراکندگی اطلاعات در مکان های بسیار مختلف، گران بودن تهیه منابع اطلاعاتی، و موجود نبودن آخرین اطلاعات مواجه هستند.
علی رغم تاثیر فناوری های جدید بر میزان مراجعه حضوری دانشجویان به کتابخانه های دانشگاهی، تمام انواع منابع اطلاعاتی همچنان مورد استفاده ی دانشجویان است. تنوع اهداف جست و جوی اطلاعات عاملی در تعیین نوع منبع اطلاعاتی است و دانشجویان با مدنظر قرار دادن نوع نیاز و شرایطی که در آن قرار دارند، نوع منبع اطلاعاتی را مشخص کرده و از آن استفاده می نمایند.