ارتباط عدالت آموزشی و رفتارهای مدنی تحصیلی از دیدگاه دانشجویان پرستاری

عدالت آموزشی فرآیندی است که همه دست اندرکاران آموزش به آن اندیشیده و خواستار برقراری آن در محیط تحت نظارت خود می باشند. وقتی اساتید در تعامل با دانشجویان عدالت را رعایت می کنند، از طریق احساس خودارزشمندی ظرفیت یاری رسانی دانشجویان به یکدیگر و مشارکت و پایبندی آنان به قواعد را افزایش می دهند. این پژوهش با هدف بررسی ارتباط عدالت آموزشی با رفتارهای مدنی تحصیلی از دیدگاه دانشجویان، دانشکده پرستاری مامایی رازی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان انجام شده است.
در این مطالعه توصیفی تحلیلی، نمونه پژوهش شامل290 نفر از دانشجویان، دانشکده پرستاری مامایی رازی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان بودند. برای جمع آوری داده های پژوهش از پرسشنامه های عدالت آموزشی (EJQ) و رفتارهای مدنی تحصیلی (ECBQ) استفاده شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون، تی مستقل، آنالیز واریانس) در نرم افزار SPSS 18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
ملاحظات اخلاقی: پس از بیان اهداف پژوهش، تاکید بر محرمانگی اطلاعات، رضایت شفاهی بیماران برای همکاری و مشارکت در پژوهش کسب شد.
میانگین نمره عدالت آموزشی دانشجویان در حد متوسط (86/7±86/15) و میانگین نمره رفتارهای مدنی تحصیلی در حد مطلوب (64/73±65/7) بود. بین عدالت آموزشی و رفتارهای مدنی تحصیلی ارتباط معنی دار وجود داشت (p=0.01). در پاسخ به گویه های پرسشنامه عدالت آموزشی، بیشترین نظرات مخالف به گویه «اساتید به همه دانشجویان به یک اندازه توجه نشان می دهند» و بیشترین نظرات موافق به گویه «امکانات اینترنتی و کتابخانه ای در اختیار همه دانشجویان قرار دارد»، اختصاص داشت. در پاسخ به گویه های پرسشنامه رفتارهای مدنی تحصیلی، پایین ترین نمره به گویه «در محیط دانشگاه ترجیح می دهم، همیشه با دوستانم باشم تا با دیگران» و بیشترین نمره به گویه «در دانشگاه همیشه با دانشجویان و اساتید محترمانه برخورد می کنم»، اختصاص داشت.
یافته ها نشانگر وجود ارتباط مثبت و معنی دار بین عدالت آموزشی و رفتارهای مدنی تحصیلی بود. بنابراین بررسی عوامل موثر در برقراری عدالت آموزشی با توجه به نیازهای ارزیابی شده، جهت برنامه ریزی در راستای ایجاد رفتارهای مدنی تحصیلی در دانشجویان پرستاری و مامایی ضروری به نظر می رسد.