اعتباریابی شاخصPaO2 / PALVO2 ÷ RSBI × FiO2درجداسازی بیماران مزمن انسدادی ریوی ازدستگاه تهویه مکانیکی

جداسازی از دستگاه تهویه مکانیکی یکی از چالش برانگیزترین موضوعات بیماران مبتلا به نارسایی مزمن انسدادی ریوی بستری در بخش مراقبت ویژه است. معرفی شاخص جدید که بتواند با احتمال بیشتری موفقیت جداسازی این بیماران را از دستگاه تهویه مکانیکی پیش بینی کند، بسیار حائز اهمیت است. مطالعه حاضر با دو هدف 1. تعیین نقاط برش شاخص واحدیان یک و شاخص های رایج RSBI، P0.1، NIF، CROP و IWI در جمعیت بیماران مزمن انسدادی ریوی و 2. مقایسه مولفه های مختلف جداسازی از دستگاه تهویه مکانیکی شاخص واحدیان یک و شاخص های RSBI، P0.1، NIF، CROP و IWI در جمعیت بیماران مزمن انسدادی ریوی انجام شده است.
مطالعه حاضر یک کارآزمایی بالینی سه سو کور چند مرکزه آینده نگر مشاهده ای بوده که از بهمن 1392 تا اسفند 1393 در جامعه بیماران مزمن انسدادی ریوی بستری در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان های منتخب شهر تهران در دو گروه تعیین نقطه برش (تعداد = 90) و گروه تعیین مولفه های پیش بینی کننده جداسازی از دستگاه تهویه مکانیکی (تعداد = 90) انجام شد. فرآیند جداسازی از دستگاه تهویه مکانیکی در هر دو گروه یکسان و بر اساس پروتکل تعریف شده انجام شد. از تحلیل راک برای تعیین نقاط برش در گروه اول و تعیین مولفه های پیش بینی کننده در گروه دوم استفاده شد.
شش شاخص واحدیان یک، RSBI، IWI، P0.1، NIF و CROP از نظر مولفه های مختلف پیش بینی کننده جداسازی از دستگاه تهویه مکانیکی با هم مقایسه شدند. به طور کلی، شاخص RSBI، واحدیان یک، IWI، P0.1، NIF، CROP به ترتیب مطلوب ترین مولفه ها را به خود اختصاص دادند. بیشترین ناحیه زیر منحنی به شاخص RSBI (927/0) و واحدیان یک (888/0) اختصاص یافت.
اگرچه شاخص پیشنهادی نسبت به سایر شاخص های شایع عناصر بیشتری در فرآیند جداسازی از دستگاه تهویه مکانیکی را در خود دارد، اما شاخص RSBI علاوه بر سادگی، مطلوب ترین مولفه های پیش بینی کننده جداسازی از دستگاه تهویه مکانیکی را به خود اختصاص داد. بنابراین، پیشنهاد می شود که شاخص RSBI در کنار پایش علایم ذهنی و عینی و دیسترس تنفسی در جمعیت بیماران مزمن انسدادی ریوی استفاده شود.