مقایسه ی روش های الگوریتم ازدحام جمعیت و ژنتیک در تخمین یکنواختی توزیع آب در روش آبیاری بارانی

اندازه گیری ضریب یکنواختی توزیع آب در آبیاری بارانی ثابت از روی نتایج یک آب پاش منفرد با توجه به لحاظ هم پوشانی آب پاش های مجاور و در مقادیر مختلف فشار کارکرد ، ارتفاع پایه آب پاش، فاصله آب پاش ها روی لوله های جانبی و فاصله لوله های جانبی از یکدیگر کاری وقت گیر می باشد. تعیین بهترین ترکیب از پارامترهای فوق که بالاترین ضریب یکنواختی توزیع آب را حاصل نماید، همواره سوالی بیجواب برای کاربران بوده است. در این پژوهش، مقادیر ضریب یکنواختی توزیع آب پاش مدل ZB ساخت ایران در سه تیمار مختلف فشار کارکرد آب پاش (5 / 2 ، 3 و 5 / 3 اتمسفر)، دو تیمار ارتفاع پایه آب پاش (60 و 100 سانتی متر) وهفت تیمار آرایش شبکه آب پاشها شامل 12 × 9 ، 15 × 9 ، 12 × 12 ، 12 × 15 ، 18 × 12 ، 15 × 1 ، 18 × 15 متر با داد ه های مشاهده ای در ایستگاه تحقیقات پنبه هاشم آباد گرگان اندازه گیری شدند. سپس به روش الگوریتم ازدحام جمعیت و ژنتیک برنامهای در محیط برنامهنویسی نرم افزارمتلب تهیه و روابط مختلف برای تخمین مقدار ضریب یکنواختی با استفاده از پارامترهای ذکر شده مورد بررسی قرار گرفتند . با توجه به نتایج ، مجذور میانگین مربعات خطا و انحراف معیار نسبت مقادیر تخمین زده شده به اندازه گیری شده حاصل از محاسبات الگوریتم ازدحام جمعیت و ژنتیک مشخص شد که هر دو روش در برآورد معادله ی نهایی ضریب یکنواختی از دقت خوبی برخوردارند، بنابراین میتوان آنها را در برآورد ضریب یکنواختی بکار برد.