بررسی عددی حساسیت و رفتار سازه های مختلف آبگیر به کمبود یا مازاد برداشت در شرایط جریان غیرماندگار

تغییر شرایط هیدرولیکی آبگیر ها و جریان در کانال باعث ایجاد جریان غیر ماندگار در شبکه های آبیاری می شوند. برای ارزیابی عملکرد سازه های آبگیر، بررسی رفتار هیدرولیکی آنها ضروری است که لازمه محاسبه آن استفاده از مدل های ریاضی هیدرودینامیک می باشد. بدین منظور در این تحقیق مدلی کامپیوتری تهیه شده که در آن معادله های جریان غیر ماندگار(معادله های سنت-ونانت) با روش تفاضل های محدود منفصل شده اند. رقوم جریان در محل انشعاب کانال فرعی از اصلی با استفاده خاصیت ماتریس ها و روش خط تاثیر به صورت کاملا ضمنی محاسبه می شود. سازه های کنترل جریان اعم از آبگیر ها و آب بند ها به عنوان شرایط داخلی به مدل معرفی می شود. مدل حاضر با استفاده از روش تلفیق معادله های مومنتم و انرژی (E-M) توانایی تخمین دبی عبوری از سازه های تنظیم کننده را در هر گام زمانی دارد. پس از صحت سنجی مدل، به عنوان یک مطالعه موردی کانال MC (کیلومتر 433+15 تا 500+42) شبکه آبیاری میان دربند کرمانشاه با پنج سازه آبگیر نیرپیک، 17 آبگیر ساده و پنج سازه آب بند به صورت یکپارچه شبیه سازی گردید و به بررسی گزینه های انتخابی برای حالت های مختلف بهره برداری پرداخته شده است.