تاثیرتوام شوری آب آبیاری و نیتروژن بر مقاومت، عملکرد وکارایی مصرف آب (WUE) انار

استفاده زیاد از آب های زیرزمینی جهت آبیاری زمین های کشاورزی باعث پایین رفتن سطح سفره های آب زیر زمینی و نامطلوب شدن کیفیت آب برای آبیاری شده که نتیجه آن کاهش عملکرد محصولات کشاورزی و کاهش بهره وری آب است. این مسئله در آبیاری باغات انار شهرستان ساوه که عمدتا از منابع آب زیر زمینی مشروب می شوند نیز وجود دارد. به منظور بررسی تاثیر شوری آب آبیاری و نیتروژن بر مقاومت، عملکرد و کارایی مصرف آب (WUE) در انار پژوهشی به صورت یک آزمایش اسپلیت پلات در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با 15 تیمار و 3 تکرار در شهرستان ساوه در سال 1389 به اجرا در آمد. تیمارهای آزمایش عبارت بودند از سطوح شوری آب آبیاری ( 2، 4، 6، 8 و 10 dS/m ) که در کرت های اصلی و سطوح نیتروژن (صفر، 150 و 300 گرم برای هر درخت) که در کرت های فرعی قرار داده شدند. نتایج نشان داد که شوری آب آبیاری باعث کاهش عملکرد و کارایی مصرف آب و مصرف نیتروژن در شوری های کمتر از 4 (dS/m) باعث افزایش عملکرد و کارایی مصرف آب در انار شد تا شوری عصاره اشباع خاک 6 (dS/m) عملکرد انار کاهش نیافت که به عنوان حد شوری آستانه برای انار در نظر گرفته شد ولی در شوری های بالاتر، عملکرد کاهش یافت و میزان این کاهش 8/3 درصد به ازای هر واحد شوری بود. تاثیر نیتروژن بر عملکرد، در شوری های بالاتر از حد آستانه کاهنده بود و در شوری های 8 و 10 (dS/m) باعث کاهش عملکرد گردید. میزان نسبی عملکرد انار در شوری های مختلف توسط معادله ای برآورد و گزارش گردید.