ارزیابی برخی مشکلات مدیریت علف های هرز مزارع گندم مناطق مختلف کشور

به منظور بررسی مدیریت علف های هرز مزارع گندم کشور، طی دو سال زراعی 1389 و 1390، در 13 استان با شرایط اقلیمی متفاوت، تعداد 1300 مزرعه (هر استان 100 مزرعه) بازدید شد و اطلاعات مربوط به روش های مدیریت علف های هرزدر فرم های خاصی توسط کارشناسان کشاورزی مناطق مختلف جمع آوری و مورد ارزیابی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بر اساس نتایج این بررسی روش معمول برای مدیریت علف های هرز در این مزارع، کنترل شیمیایی بود. همچنین، در بیش از 20 درصد موارد، علف کش ها در زمان مناسب مصرف نمی شوند و در واقع زمان مبارزه با علف های هرز دیر هنگام بود. علف کش های تری بنورون متیل و کلودینافوپ پروپارژیل به دلیل ارزان بودن، دسترسی آسان و قابلیت اختلاط با یکدیگر، بیشترین علف کش های مورد استفاده در مزارع گندم بودند (بیش از 50 درصد). بررسی شیوه کاربرد کاربرد علف کش ها نشان داد که از کل جمعیت آماری فقط در حدود 30 درصد از کشاورزان از ادوات مناسب (بوم دار پشت تراکتوری) استفاده می کردند و استفاده از ادوات نامناسب سمپاشی برای این منظور (نظیر سمپاش های توربولاینر، پشت تراکتوری و فرقونی لانس دار و سمپاش اتومایزری) حدود 70 درصد بود. عمده نقاط ضعف عملیات مدیریت علف های هرز مزارع گندم به موضوعات عدم توجه به خسارت علف های هرز و مبارزه دیر هنگام، عدم آشنایی با شیوه های صحیح سم پاشی ، عدم دسترسی به دستور العمل های لازم و رعایت نکردن الگوی کشت مناسب مربوط می شود.