ارزیابی سیمای سرزمین کیان (نهاوند) با استفاده از ویژگی های ژئوهیدرولوژیکی با تاکید بر توسعه پایدار

هر منطقه یا هر سیمای سرزمینی دارای دو جزء یا خصیصه مهم و اصلی ساختار و فرآیند است، عوامل سنگ شناختی دلیل اصلی گسترش عناصر ساختاری به ویژه منابع آب هستند؛ آب به عنوان یکی از عوامل اصلی حیات بشر علاوه بر نیاز شرب جهت سایر مصارف مرتبط با انسان و طبیعت از اهمیت ویژه ای برخوردار است؛ هدف مقاله حاضر ارزیابی سیمای سرزمین کیان (نهاوند) با استفاده از ویژگی های ژئوهیدرولوژیکی با تاکید بر توسعه پایداربوده است. یافته های تحقیق نشان می دهد منشا تامین آب سراب کیان نهاوند علاوه بر بارندگی نسبتا مناسب آن خصوصیت کارستیک (آهکی بودن) منطقه و قله سخت سیاه (سخت سی) است که با داشتن انواع چاله های انحلالی (دولین) ارتفاعات منطقه (گاچال) برف و یخ را در خود جای می دهد، برف موجود در این چاله ها به وسیله تند بادهای کوهستانی پر می شود و با ذوب شدن تدریجی، سرچشمه های اصلی سراب کیان در پایین دست شکل می گیرد. با توجه به کمبود بارش در سال های اخیر پیشنهاد می شود در استفاده از منابع آب موجود به اندازه نیاز استفاده کنیم تا به صورت پایدار از مواهب آن بهرمند شویم. در نتیجه برای هر منطقه جغرافیایی باید مطابق با شاخص های مطلوبیت اکوسیستم و شاخص های مطلوبیت زندگی انسان بر اساس ویژگی های بوم شناختی آن مناطق تدوین و اجرا گردد.