تبیین چرایی فقه تربیتی

ایده «فقه تربیتی» به مثابه شاخه ای از تربیت اسلامی، چندی است که در محافل علمی مطرح می شود. رویکرد فقهی به تربیت بر آن است تا احکام رفتارهای آموزشی و پرورشی مربیان و متربیان را از ادله قرآنی، روایی و عقلی استنباط نماید و نظامی از تجویزات تربیتی را مبتنی بر فقه اسلامی سامان دهد. پژوهش حاضر درصدد است چرایی و ضرورت تاسیس فقه تربیتی را به آزمون بگذارد و از منظر فلسفه تربیت و نیز فلسفه فقه، این ایده را مورد مداقه قرار دهد. به همین منظور، نه استدلال با تنوع فراوان (اعم از استدلال برون دینی و درون دینی و اعم از استدلال از سنخ فلسفه تربیت و فلسفه فقه و نیز اعم از استدلال قیاسی - برهان انی و برهان لمی - و یا تمثیلی و نیز اعم از استدلال برای امکان عقلی فقه تربیتی و یا امکان وقوعی آن) ارائه شده و میزان دلالت این استدلال ها سنجیده شده است.