بررسی اثر اسید فولیک در فیبروز کبد کلستاتیک القاء شده توسط مدل انسداد مجرای صفراوی در رت

کولستاز بیماری کبدی است که در صورت عدم درمان و پیشگیری مناسب موجب فیبروز و سیروز کبدی و در نهایت مرگ می شود. به دنبال انسداد مجرای صفراوی (BDL)، اسیدهای صفراوی در کبد تجمع می یابند. تجمع این مواد سمی و رخدادهای متوالی نظیر استرس اکسیداتیو و پاسخ التهابی موجب مرگ سلولی و فیبروز می گردد. کبد اندام اصلی ذخیره و متابولیسم فولات است و کمبود فولات رخداد معمول در بسیاری از بیماری های کبدی می باشد. مطالعه حاضر اثر حفاظتی اسید فولیک در فیبروز کبدی تجربی را مورد بررسی قرار داده است. 81 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار در 9 گروه؛ کنترل سالم، کنترلجراحی، تیمار اسید فولیک، کنترل BDL و +BDL اسید فولیک تقسیم شدند. گروه های تیمار، اسید فولیک خوراکی را در دوزهای 1، 5 و 10 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به مدت 28 روز دریافت کردند. شدت آسیب کبدی با اندازه گیری نشانگرهای بیوشیمیایی نظیر فعالیت AST، ALT، ALP غلظت بیلی روبین و آلبومین در نمونه سرم و فعالیت آنزیم سوپراکسید دسموتاز در بافت کبد تعیین شد. برای بررسی ساختارهای هیستوپاتولوژیک کولستاز (هایپرپلازی مجاری صفراوی، فیبروز، نکروز و نفوذ سلول های التهابی) از رنگ آمیزی تری کروم ماسون استفاده شد. در گروه های BDL تیمار شده با اسید فولیک، فیبروز کبدی به طور معنی داری بهبود پیدا کرد و تغییرات بیوشیمیایی ایجاد شده به دنبال BDL در نمونه های سرم و کبد تعدیل شد. نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد که اسید فولیک دارای اثر حفاظت کبدی است و با کاهش استرس اکسیداتیو و واکنش التهابی از تغییرات فیبروتیک بافت کبد کولستاتیک پیشگیری می کند.