آنالیز خطر میکروبی درب نوشابه های گازدار و بدون گاز استان تهران از لحاظ بار میکروبی و مقایسه با درپوش های نانو آنتی باکتریال

چکیده:
امروزه دغدغه های متعدد بشر در زندگی آمیخته با تکنولوژی سبب گردیده که روز به روز آسایش حیات وی افزایش یافته ولی آرامش زندگی کاهش یابد، یکی از معضلات اصلی نوشابه های قوطی جدا از عوارض تغذیه ای که بحث روز جوامع علمی می باشد موضوع کنترل کیفی محصول در بعد از خروج از سالن تولید و بسته بندی کارخانه می باشد که محصول ایمن تحت شرایط محیطی و اپراتور حمل کننده دچار انواع مخاطرات میکروبی، فیزیکی و حتی شیمیایی می گردد و در زمان مصرف فرآورده تمام این آلودگی ها علی الخصوص آلودگی میکروبی به همراه نوشابه وارد بدن و سیستم گوارش میزبان می گردد.
در این تحقیق تعداد 150 عدد نوشابه گازدار قوطی و آب میوه های بسته بندی شده فلزی از سطح شهر استان تهران به شرح ذیل جمع آوری گردید (تعداد 25 عدد از سوپرمارکت های دارای یخچال، تعداد 25 عدد از عمدهفروشی های کنار جاده، تعداد 50 عدد از کارخانه های تولید کننده، 50 عدد از رستوران های سطح شهر تهران) در نهایت جهت آزمون میکروبی و توتال کانت به آزمایشگاه میکروبیولوژی مواد غذائی انتقال یافتند(1).
به دو روش بررسی انجام یافت ابتدا بصورت مستقیم سواپ آغشته شده را به روی محیط های براث انتقال داده و همچنین در روش دوم سواپ را به داخل محیط تریپتیکاز سوی براث برده و بعد از 24 الی 48 ساعت انکوباسیون مقدار 1/. میلیلیتر از نمونه را به روی محیط کاملا پخش می نماییم بعد از انکوباسیون تعداد کلنی های رشد یافته در قوطی های آب میوه پلمب شده و نوشابه های قوطی گازدار به شرح ذیل می باشد: تعداد 4 کلنی در قبل از باز کردن درب قوطی و تعداد 6 کلنی در لبه قوطی ها در بعد از مصرف و 7 کلنی در بعد از مصرف در لبه قوطی، که این امر بیانگر عدم رعایت اصول ایمنی محصول تولید شده ایمن از درب کارخانه به بعد می باشد که در نهایت منجر به مسمومیت مصرف کننده با شرایط موجود می گردد(2).
در فاز دوم تحقیق از درپوش های نانو آنتی باکتریال جهت محافظت از درب 25 نوشابه قوطی دیگری که از بسته بندی نهائی کارخانه اضافه به محصول نهائی گردیده بود استفاده شد که بار میکروبی را در مقایسه با گروه های قبلی بطور محسوس کاهش داد و به صفر رسانید.
زبان:
فارسی
صفحات:
87 تا 90
لینک کوتاه:
magiran.com/p1540253 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 990,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
دسترسی سراسری کاربران دانشگاه پیام نور!
اعضای هیئت علمی و دانشجویان دانشگاه پیام نور در سراسر کشور، در صورت ثبت نام با ایمیل دانشگاهی، تا پایان فروردین ماه 1403 به مقالات سایت دسترسی خواهند داشت!
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 50 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!