بررسی تطبیقی برخی تشبی هات کتاب مزامیر با مفاهیم قرآنی

کتاب مزامیر منسوب به حضرت داوود(ع) و مشتمل بر تشبی هات فراوانی ازجمله تشبی هاتی درباره خدا، انسان، گناه، گناهکار و مومن است، با وجود اینکه فقراتی از این کتاب، خداوند را به طور شایسته مورد خطاب قرار نداده و توصیف نکرده است امامی توان گفت که تشبی هات آن در بسیاری از موارد از لحاظ لفظ و معنی با قرآن کریم قابل انطباق است. تشبیه خداوند به پناهگاه و تشبیه گناه به باری سنگین و مشقت آور و تشبیه گناهکار به گیاه بی ثمر و تشبیه مومن به درخت پربار از جمله مشترکات مفهومی در تشبی هات کتاب مزامیر و قرآن کریم است. اما تشبیه خدا به پدری مهربان که در فقرات متعددی از کتاب مزامیر مطرح شده جزء مواردی است که قرآن کریم به دلیل امکان توهم معنای ظاهری آن، از آن منع نموده است. وجه تمایز دیگر این دو کتاب درنحوه ترسیم ارتباط خدا و انسان است. در کتاب مزامیر این ارتباط به رابطه خدا با بنی اسرائیل منحصر شده و سعادت و شقاوت، مفهومی دنیایی یافته است. و همچنین عقوبت الهی به مفهوم محروم ساختن گناهکاران از مواهب مادی و یا مرگ و انقطاعشان از این دنیا محدود شده وبه تاثیر گناه بر جان آدمی و نیز عقوبت اخروی آن هیچ اشار های نشده است.