بررسی تطبیقی در ادیان ایران باستان «دجال» و ادیان ابراهیمی

عقیده به ظهور « موعود » مخصوص به دین یا ملت خاص نیست. هر یک از ملل منتشر در عالم به نوعی بدان اقرار آورد هاند؛ و برای رهایی جهان از چنگال ظلم و تباهی، ظهور نجی آخرالزمان را انتظار می کشند؛ و بالطبع هر ملتی بنا بر آموز ه های دینی خود از آخرالزمان و جزئیات آن به نوعی سخن به میان آورد هاند اما چیزی که غیرقابل انکار است وجود نقاط مشترک بسیاری است که نه تنها در ادیان ابراهیمی بلکه در غالب ادیان شاهد آن هستیم؛ یکی از این موارد مشترک، ظهور دجال با عنوان اسلامی و آنتی کرایست یا ضد مسیح با عنوان مسیحی آن است که در سایر ادیان نیز با عناوین خاص و اغلب با عنوان شخصیتی نهای یامم یا مقارن با ظهور او به شر انگیزی و خیر ستیزی « موعود » منفی که پیش از ظهور می یپردازد یاد می شود. در این مقاله نویسنده کوشیده است به اختصار تصویری از این موجود در ادیان مختلف و سپس در فرهنگ اسلامی عرضه کند و در نهایت شواهدی از برخی شعرای ادب فارسی راجع به این موضوع چاشنی کلام خود سازد.