بررسی اثر پساب شهری بر شاخص های پوشش گیاهی، تنوع گونه ای و ویژگی های خاک سطحی در طرح های بیابان زدایی (مطالعه موردی: دشت سگزی، اصفهان)

پیامدهای کاربرد پساب شهری بر پوشش گیاهی، خاک و تنوع گیاهی در ایستگاه بیابان زدایی سگزی اصفهان بررسی شد. شش مکان با توجه به نوع گیاه دست کاشت (تاغ و تاغ-قره داغ) و نوع آبیاری (بدون آبیاری به عنوان شاهد، غرقابی و شیاری) با حداقل 4 تا حداکثر 12 تکرار انتخاب شد. تعداد 47 نمونه خاک سطحی برداشت و بافت، ماده آلی، اسیدیته، هدایت الکتریکی، کلسیم و منیزیم محلول، و پایداری ساختمان خاک اندازه گیری شد. با استفاده از 47 پلات تو در تو، درصد تاج پوشش گونه های گیاهی هر مکان اندازه گیری و غنای گونه ای (شاخص مارگالف)، تنوع گونه ای (شاخص شانون) و یکنواختی سیمپسون محاسبه شد. ارتباط بین پوشش گیاهی و ویژگی های خاک با استفاده از تجزیه مولفه های اصلی و تجزیه واریانس بررسی شد. بر اساس نتایج، پساب شهری باعث افزایش معنی دار درصد پوشش تاجی شد( حدود 81/24 تا 3/31 درصد) شد، ولی بر تنوع گیاهی تاثیر معنی داری نداشت. میزان ماده آلی خاک و به در پی آن پایداری خاکدانه ها نیز درنتیجه استفاده از پساب افزایش یافته و موجب کاهش رس قابل پراکنش و افزایش پایداری ساختمان خاک شد. بنابراین استفاده از پساب شهری در طرح های احیای مراتع می تواند راه کار مناسبی برای جلوگیری از روند بیابان زایی در عرصه های طبیعی باشد.