کاربرد انگشت نگاری در جرم یابی

یکی از دغدغه های نظام عدالت کیفری و سازمان پلیس بهره گیری صحیح از روش های جرم یابی برای جمع آوری و تجزیه و تحلیل ادله علمی به منظور انتساب قطعی یا رفع قطعی انتساب جرائم به افراد مظنون و متهم جهت کشف حقیقت و اثبات جرائم و در نهایت برقراری عدالت کیفری می باشد. تحقیق حاضر که از نظر هدف کاربردی و از نوع توصیفی بوده به روش کتابخانه ای انجام گرفته و در صدد پاسخ به این پرسش است که آیا با وجود تحولات شگرف در فناوری های جرم یابی و کشف جرم هنوز انگشت نگاری در کشف جرم موثر است یا خیر؟ یافته های تحقیق نشان داد آثار انگشتان اگرچه دارای معایب و محدودیت های خاصی است اما به جهت مزایا و محاسن فوق العاده آن ، در حال حاضر جزء مهمترین و قابل اتکاترین مدرک برای کشف حقیقت و اثبات جرم می باشد. اگر آثار انگشتان متهم در صحنه جرم یافت شود ، متهم در صورتی که دلیل موجهی برای پیدایش آثارش در محل صحنه جرم ارائه ننماید ، انتساب جرم به وی تقریبا قطعی می شود. نکته مهم دیگر این است که اگر آثار انگشتان به همراه سایر دلائل مادی همچون DND استخراج شده از مو ،خون و... همراه باشد نه تنها متهم پرونده توان انکار جرم را از دست خواهد داد بلکه قاضی پرونده نیز به اطمینان قلبی بیشتری در انتساب بزه به متهم می رسد و به اصطلاح به سکون نفس و اقناع وجدانی دست پیدا می کند که در نظام ادله معنوی از آن به علم قاضی یاد می شود.