بررسی تطبیقی نظام آموزشی مقطع کارشناسی پرستاری در ایران و ژاپن

پرورش نیروهای پرستاری کارآزموده و شایسته برای ارائه مراقبت های بهداشتی و درمانی امری ضروری و بدیهی است که لازمه آن ارتقاء کیفیت آموزش است. مقایسه نظام های مختلف آموزشی باعث ارتقای محتوی و کیفیت برنامه آموزشی می شود. هدف از این تحقیق، مقایسه نظام آموزش مقطع کارشناسی پرستاری در ایران با کشور توسعه یافته ژاپن بود. این پژوهش، به روش توصیفی تطبیقی انجام شد و در آن نظام آموزش پرستاری ایران با کشور ژاپن در مقطع کارشناسی مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. یافته ها حاکی از آن بود که آموزش پرستاری ژاپن، از حیث شروع آموزش مدرن و نیز تاسیس کلیه مقاطع پرستاری از کارشناسی تا دکترا از ایران جلوتر است. برخلاف ایران، در ژاپن ورود به کلیه مقاطع بدون گذراندن آزمون سراسری است و ضوابط پذیرش، توسط هر دانشگاه به طور مستقل وضع می شود. همچنین برنامه های آموزش پرستاری از حیث نوع دروس و تعداد واحدهای دروس پایه و اختصاصی متنوع بوده، در حالی که در ایران در کلیه مقاطع تقریبا یک برنامه مشابه در سراسر کشور اجرا می شود. در ایران اغلب دروس تخصصی رشته پرستاری توسط اعضای هیئت علمی پرستاری تدریس می شود ولی در ژاپن اغلب توسط پزشکان انجام صورت می گیرد. آموزش بالینی، در ژاپن بر عهده مربیان بالینی است که وابسته به دانشکده پرستاری نیستند و نقش اعضای هیئت علمی، صرفا نظارت بر آموزش بالینی است. از وجوه افتراقی دیگر می توان به ارائه واحد سمینار و پایان نامه و نیز برگزاری آزمون RN (Registered Nurse) در کشور ژاپن اشاره نمود. از حیث تصویر اجتماعی پرستاری و اعتباربخشی، دو کشور تقریبا مشابه هم می باشند. از آنجایی که برنامه آموزش پرستاری ایران در مقایسه با ژاپن از شباهت ها و تفاوت هایی برخوردار می باشد، بدیهی است تجزیه وتحلیل این نقاط با عنایت به تفاوت های فرهنگی، اجتماعی، تاریخی، اقتصادی و... بر توانایی ما در جهت رفع مشکلات و چالش های موجود در آموزش پرستاری بیفزاید.