بررسی ضخامت لایه انتیمامدیای شریان کاروتید در اطفال مبتلا به دیابت نوع یک با روش سونوگرافی ومقایسه با گروه سالم

دیابت عامل بسیار مهمی در ایجاد سکته ناشی از گرفتگی عروق محسوب می شود. تغییرات ناشی از دیابت می تواند به شکل میکروآنژیوپاتی و ماکروآنژیوپاتی، عروق سیستمیک و عروق مغزی را هم زمان درگیر کند. هدف از انجام این مطالعه، بررسی ضخامت انتیما مدیای شریان کاروتید در کودکان مبتلا به دیابت نوع یک بود.
این مطالعه به صورت مورد- شاهدی، بر روی 50 نفر در سنین 5 تا 18 سال در دو گروه 25 نفره مبتلایان به دیابت نوع یک و گروه شاهد انجام گرفت. پس از کسب رضایت آگاهانه و تکمیل اطلاعات دموگرافیک، شرکت کنندگان تحت سونوگرافی از شریان کاروتید دو طرف (پروگزیمال نسبت به بولب و در دیواره دیستال شریان نسبت به پروب) قرار گرفتند و برای آن ها آزمایش نمایه های (پروفایل) چربی در حالت ناشتا انجام شد و از آن ها به صورت تصادفی، فشار خون گرفته شد. سپس، تمامی داده ها در نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل گردید.
میانگین ضخامت انتیما مدیای شریان کاروتید در گروه بیماران 09/0 ± 45/0 و در گروه شاهد 06/0 ± 38/0 میلی متر بود که از لحاظ آماری تفاوت معنی داری بین دو گروه وجود داشت (004/0 = P).
نتایج مطالعه حاضر نشان داد که ضخامت انتیما مدیای شریان کاروتید و نمایه های (پروفایل) چربی سرم در کودکان مبتلا به دیابت به میزان معنی داری بیشتر از گروه شاهد می باشد. همچنین، در کودکان مبتلا به دیابت، فقط فشار خون سیستولیک با افزایش انتیما مدیای شریان کاروتید، همبستگی معنی داری را نشان داد.