ارزیابی بالینی اثر بی حس کنندگی دیفن هیدرامین در پایه موسیلاژ به دانه

پیام:
چکیده:
مقدمه
اثرات بی حس کننده موضعی دیفن هیدرامین همراه با ترکیباتی مانند آلومینیوم و منیزیم هیدروکساید به عنوان حامل، سال های متمادی در طب رایج مورد استفاده قرار گرفته است. ماندگاری اندک دهان شویه های بی حس کننده به علت شسته شدن سریع با بزاق و افزایش روزافزون توجه به مواد گیاهی و طبیعی در دارودرمانی بیماری ها، انگیزه اصلی فرمولاسیون دیفن هیدرامین در پایه موسیلاژ به دانه و بررسی خصوصیات برون تنی آن و ارزیابی بالینی اثرات بی حسی موضعی فرمولاسیون در این تحقیق بود.
روش
مطالعه حاضر از نوع کارآزمایی بالینی دو سوکور و آزمایشگاهی- توصیفی بود که در آن چهار فرمولاسیون مشتمل بر دیفن هیدرامین در موسیلاژ به دانه، دیفن هیدرامین و آلومینیوم ام جی، دیفن هیدرامین ساده و الگزیر دیفن هیدرامین و آلومینیوم ام جی بر روی ?? نفر داوطلب سالم مذکر در فاصله سنی 30-20 سال انجام شد. فرمولاسیون ها از نظر آزادسازی دیفن هیدرامین با استفاده از غشای سلولزی در سل انتشار Franz مورد بررسی قرار گرفت. بررسی بالینی به صورت طول مدت اثر دهان شویه با تجویز دهان شویه جهت داوطلبان سالم به مدت 2 دقیقه و کنترل دوام اثر در زمان های 10، 20 و 30 دقیقه بعد از مصرف دهان شویه با سوال از بیمار و ثبت در پرسش نامه انجام گرفت. داده ها با استفاده از آزمون های Kruskal-Wallis و Mann-Whitney تجزیه و تحلیل گردید.
یافته ها
یافته های مطالعه حاکی از افزایش طول مدت اثر دهان شویه ترکیبی دیفن هیدرامین و موسیلاژ به دانه به میزان حداقل سه برابر فرآورده های دیفن هیدرامین ساده با آلومینیوم و الگزیر دیفن هیدرامین و آلومینیوم ام جی بود. همچنین، بررسی های آزمایشگاهی نشان داد که ضریب انتشار دیفن هیدرامین در حامل موسیلاژ به دانه تفاوت معنی داری با محلول دیفن هیدرامین و ترکیب دیفن هیدرامین و آلومینیوم ام جی داشت (010/0 > P)، اما بین ترکیب الگزیر دیفن هیدرامین و آلومینیوم ام جی تفاوت معنی داری مشاهده نشد (204/0 = P).
نتیجه گیری
نتایج بررسی های بالینی و آزمایشگاهی نشان داد که ترکیب حاوی دیفن هیدرامین و موسیلاژ به دانه، قادر به آزادسازی کنترل شده دیفن هیدرامین می باشد و این ترکیب می تواند جایگزین ترکیب دیفن هیدرامین و آلومینیوم ام جی شود.
زبان:
فارسی
در صفحه:
321
لینک کوتاه:
magiran.com/p1546552 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
دسترسی سراسری کاربران دانشگاه پیام نور!
اعضای هیئت علمی و دانشجویان دانشگاه پیام نور در سراسر کشور، در صورت ثبت نام با ایمیل دانشگاهی، تا پایان فروردین ماه 1403 به مقالات سایت دسترسی خواهند داشت!
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!