شناسایی گونه نایسریا مننژیتیدیس در بیماران مشکوک به مننژیت در بیمارستان امام رضای (ع) شهر کرمانشاه در سال 1393

نایسریا مننژیتیدیس (Neisseria meningitidis) باکتری سخت رشد و از عوامل اصلی مننژیت و سپسیس حاد می باشد که درمان مناسب آن، به تشخیص صحیح و به موقع بستگی است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی عفونت نایسریا مننژیتیدیس در نمونه های مایع مغزی- نخاعی (Cerebrospinal fluid یا CSF) بیماران مشکوک به مننژیت بود.
در مطالعه حاضر، نمونه های مایع مغزی- نخاعی 198 نمونه بیمار مشکوک به مننژیت با استفاده از روش Real-time PCR (Real-time polymerase chain reaction) و پرایمر اختصاصی ژن ctrA مننگوکوک با طول 110 جفت باز (bp) مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات بیماران و همچنین، داده های تجزیه مایع مغزی- نخاعی نیز جمع آوری شد.
میانگین سنی بیماران مورد بررسی، 3/25 ± 1/32 سال بود. در کل، نمونه 7 بیمار (5/3 درصد) با میانگین سنی 2/28 ± 0/44 سال از نظر عفونت مننگوکوک مثبت اعلام شد که به ترتیب دارای میانگین پروتئین و گلوکز 86/39 و 86/41 میلی گرم بر دسی لیتر بود. در نمونه های مثبت، میانگین تعداد گلبول های سفید(White blood cells یا WBC)، 5009 و میزان سلول Polymorphonuclear در نمونه های مثبت شده، 5/76 درصد بود.
بیشترین موارد مثبت عفونت مننگوکوک، در بیماران مرد میان سال و بالاترین شیوع مننژیت باکتریال در فصل زمستان تشخیص داده شد. به نظر می رسد که روش های مرسوم کشت، فاقد حساسیت کافی برای شناسایی این باکتری در نمونه های مایع مغزی- نخاعی باشد، اما تکنیک های مولکولی نظیر Real-time PCR، روش هایی دقیق، سریع و حساسی برای تشخیص مننگوکوک در مایع مغزی- نخاعی است. یافته های سیتولوژی و بیوشیمیایی نمونه های مایع مغزی- نخاعی نیز می تواند سرنخ با ارزشی در تشخیص مننژیت باکتریایی فراهم کند.