بررسی تاثیر تاریخ انتقال نشاء و سوخچه بر زودرسی و برخی از صفات جمعیت های پیاز در استان خوزستان

به منظور بررسی تاثیر تاریخ انتقال نشاء و سوخچه بر زودرس کردن جمعیت های پیاز این آزمایش به مدت یک سال زراعی (93-1392) در ایستگاه تحقیقات کشاورزی بهبهان در استان خوزستان و کشتزارهای شهرستان باغ ملک انجام گرفت. این پژوهش به صورت آزمایش اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. عامل اصلی شامل نوع افزونه1: نشاء و سوخچه و چهار جمعیت شامل پیاز اصلاح شده بهبهان، توده محلی رامهرمز، رقم های پریماورا و تگزاس ارلی گرانو و سه تاریخ انتقال اول و پانزده مهر و اول آبان به صورت فاکتوریل در کرت های فرعی در نظر گرفته شدند. به منظور تولید سوخچه، بذرها در اوایل فروردین ماه با تراکم 12-10 گرم در کرت هایی به ابعاد 1 مترمربع در ایستگاه تحقیقات کشاورزی بهبهان کشت شدند. برای تولید نشاء، بذرها در تاریخ های اول و پانزدهم مرداد و اول شهریور در شهرستان باغ ملک در خزانه کشت شدند. رقم پری ماورا در افزایش با هر دو افزونه بیشترین عملکرد کل و قابل فروش را تولید کرد. عملکرد کل و قابل فروش در افزایش با سوخچه از افزایش با نشاء در سطح معنی دار 1درصد بیشتر بود. با به تاخیر افتادن تاریخ انتقال از اول مهرماه، درصد زودبالغی (بولتینگ) و دوقلویی سوخ کاهش ولی عملکرد قابل فروش سوخ افزایش یافت. بنا بر نتایج این بررسی برای زودرس کردن پیاز در استان خوزستان کاشت سوخچه های رقم پریماورا در تاریخ انتقال پانزدهم مهر با عملکرد قابل فروش 34/46 تن در هکتار توصیه می شود.