سلول های بنیادین، پیشرفت ها و کاربردها در پزشکی بالینی

سلول های بنیادین رده سلولی تمایز نیافته و پرتوان هستند که از بافت های مختلفی منشاء گرفته اند و دارای سه ویژگی منحصر به فرد می باشند، اولین ویژگی آن ها قابلیت تکثیر می باشد. دومین ویژگی آن ها، ماهیت عدم تمایز یافتگی است و سومین ویژگی قدرت تمایز آن به سول های بافت های مختلف می باشد. به همین دلیل اهمیت بسیار فوق العاده ای در پیشگیری و درمان بیماری های انسانی دارند. مهمترین نوع سلول های بنیادین شامل سلول های بنیادین جنینی، سلول های بنیادین بالغین، سلول های بنیادین القایی و سلول های بنیادین بندناف می باشند. با فراهم آوردن محیط کشت حاوی فاکتورهای رشد مورد نظر، می توان مسیر تمایز سلول های بنیادین را جهت دهی و سلول های دلخواه را از آن ها برگرفت. از مهمترین کاربرد سلول های بنیادین می توان به ترمیم بافت های آسیب دیده قلب، ترمیم بافت استخوانی، درمان سرطان، درمان بیماری ها و ضایعات عصبی و نخاعی، ترمیم سوختگی و ضایعات بافتی، درمان دیابت، درمان ناباروری واختلالات اسپرماتوژنز و دیگر موارد اشاره کرد. همچنین یکی دیگر از کاربردهای سلول های بنیادین در حیطه ژن درمانی می باشد. امروزه کاربرد این روش در علم پزشکی نوین در درمان بسیاری از بیماری ها از پیشرفت های چشمگیری برخوردار است. در این مطالعه مروری، به معرفی انواع سلول های بنیادین و ویژگی آن ها، منشاء سلول های بنیادین، چگونگی استخراج، نگهداری و تمایز هدفمند آن ها به بافت های مورد نظر و همچنین کاربردهای بالینی حال حاضر این سلول ها و قابلیت های درمانی آن ها پرداخته می شود.