شیوع اختلالات اسکلتی - عضلانی ناشی از کار در اندام های فوقانی: مطالعه مرور سیستماتیک و متاآنالیز

امروزه در بسیاری از کشورها پیشگیری از اختلالات اسکلتی- عضلانی ناشی از کار به صورت یک ضرورت و اولویت ملی درآمده است. مطالعه حاضر باهدف تعیین میزان شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی ناشی از کار در ایران، جهت دستیابی به نتایجی کامل باقدرت آماری بالا، به روش متا آنالیز انجام شد.
مطالعه حاضر مرور سیستماتیک ومتاآنالیز است که با استفاده از کلیدواژه های معتبر و جستجو در موتور جستجوگرscholar Google و پایگاه های SID، Magiran، Medlib، Medex Iran، Pubmed و scopus اجرا شد. جهت بررسی ناهمگنی در مطالعات از شاخص ناهمگنیI2 استفاده شد. داده ها با روش متا آنالیز و با استفاده از مدل اثرات تصادفی مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند.
تعداد27 مقاله مرتبط با میزان شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی در سال های 2001 تا 2010 در نواحی مختلف ایران به دست آمد. کل حجم نمونه موردبررسی در ایران، 6090 نفر با میانگین 225 نمونه در هر مطالعه بود. میزان شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی در گردن 8/31 % (فاصله اطمینان 95%:4/39- 1/24)، شانه 8/36% (فاصله اطمینان 95%: 1/44 – 4/29)، آرنج 4/17٪ (فاصله اطمینان 95%:1/22 – 7/12)، مچ دست 6/34% (فاصله اطمینان 95%: 42 – 1/27) و ناحیه فوقانی پشت 1/38% (فاصله اطمینان 95%:4/46- 9/29) محاسبه گردید.
شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی ناشی از کار در اندام های فوقانی بدن به خصوص در قسمت شانه و پشت در ایران بالا است. برنامه های آموزش ارگونومی و بهداشت حرفه ای جهت کاهش ریسک ابتلا به اختلالات اسکلتی- عضلانی مرتبط با کار توصیه می گردد.