تعیین عمق مناسب کارگذاری کاتتر مرکزی: روش مرسوم 15 سانتی متر یا روش C-Length

کانولاسیون وریدهای بزرگ مرکزی روش استاندارد کلینیکی برای پایش فشار ورید مرکزی (CVP) است. همچنین کاتتر ورید مرکزی برای اهداف درمانی مختلفی به کار می رود. گایدلاین های کنونی توصیه به قرارگیری نوک کاتتر در اجوف فوقانی (SVC) بالاتر از محدوده سفالیک برگشتگی پریکارد می دهند. هدف این مطالعه تعیین محل دقیق قرارگیری نوک کاتتر ورید مرکزی با مقایسه دو روش مختلف کارگذاری بود.
مواد و روش هل: در این مطالعه مداخله ای، 100بیمار بالغ کاندید عمل جراحی قلب باز CABG که نیاز به کانولاسیون وریدمرکزی داشتند به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول با روش تخمین عمق کارگذاری کاتتر با روش 15 سانتی متر و گروه دوم با روش C-Length تحت کانولاسیون ورید مرکزی قرار گرفتند. با نرم افزار آماری SPSS و به کارگیری تست های آماری کای اسکوئر و Tبررسی آماری انجام شد و P value<0.05 معنی دار تلقی گردید.
در گروه 15 سانتی متر 100% کاتترها پایین تر از خط C قرار گرفتند و فاصله نوک کاتتر تا خط C به طور میانگین 10/2±22/4 سانتی متر پایین تر از خط C بود. در گروه C-Length در 26 مورد (52%) کاتتر در پایین خط C قرار گرفت که میانگین فاصله نوک کاتتر تا خط C 5/0±77/0 سانتی متر پایین تر از خط C بود. مقایسه محل قرار گیری نوک کاتتر در دو گروه تفاوت معنی داری را نشان می دهد (P=0.00).
روش C-Lengthدر مقایسه با روش 15 سانتی متر در تشخیص محل درست نوک کاتتر روش قابل اعتمادتری است و برای جلوگیری از عوارض جای گذاری نامناسب کاتتر روش C-Length روش ارجح تر و ایمن تری است.