بررسی ارتباط شاخص توده بدنی با لپتین و سایر پارامترهای هورمونی در زنان با ناباروری غیر قابل توجیه در مقایسه با زنان بارور

چاقی یکی از معضلات بهداشتی میباشد که پیامدهای متعددی را به دنبال دارد. از جمله عوارض چاقی در زنان، ناباروری میباشد؛ لذا این تحقیق در راستای ارزیابی ارتباط شاخص توده بدنی ) BMI ( با پارامترهای هورمونی در زنان با ناباروری غیر قابل توجیه و افراد نرمال انجام شد.
مطالعه مورد- شاهدی است که در سال 1393 - 1392 بر روی 40 زن نابارور با علت ناشناخته و 30 زن بارور با معیارهای ورودی ) 10 > FSH و 30 > BMI و AMH≥1 و AFC نرمال و سن زیر 35 سال( در درمانگاه نازایی ولیعصر بیمارستان امام خمینی، پس از اخذ رضایت اخلاقی انجام شد. در روز سوم قاعدگی، پروفایل هورمونی شامل ) LH، FSH، TSH، PRL، AMH ( اندازه گیری شد، سپس 5 سی سی خون مجزا گرفته شد و لپتین سرمی توسط کیت لپتین به روش الایزا اندازه گیری شد و ارتباط BMI با عوامل هورمونی ارزیابی گردید.
درکلیه نمونه ها، میانگین سن، پروفایل هورمونی و BMI از نظر آماری در دو گروه، اختلاف معنی داری نداشت. همبستگی مستقیم معنی داری بین BMI و لپتین در گروه زنان بارور مشاهده شد ) 003 / 0P= (. همچنین بین FSH و BMI در همین گروه، همبستگی مستقیم معنی دار حاصل شد ) 012 / 0P= .)
با توجه به وجود ارتباط لپتین با BMI و با توجه به تاثیر لپتین بر تخمک گذاری، به بیماران نابارور توصیه می شود که BMI در محدوده نرمال داشته باشند، بدین منظور از ورزش و یا فعالیت بدنی به طور مستمر در برنامه زندگی بهره مند شوند.