پیش گویی کننده های پیوند مادر و کودک

پیوند مادر- کودک بعد عاطفی رابطه مادر و نوزاد می باشد که بر رشد روانی نوزاد موثر است. مطالعه حاضر با هدف تعیین پیش گویی کننده های پیوند مادر و کودک انجام گرفته است.
این مطالعه مقطعی در مورد 270 مادر مراجعه کننده به 18 مرکز بهداشتی درمانی شهر تبریز در هفته 8 تا 10 پس از زایمان در سال 94-1393 انجام گرفته است. داده ها با استفاده از پرسشنامه های فردی- اجتماعی و مامایی، پیوند مادر- کودک، افسردگی ادینبرگ و اضطراب اشپیل برگر جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های پیرسون، تی مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه و رگرسیون خطی چندمتغیره در نرم افزار SPSS v.21 انجام گرفت. سطح معناداری 05/0>p در نظر گرفته شد.
میانگین (انحراف معیار) نمره پیوند مادر- کودک 4/8±2/46 از محدوده نمره قابل دستیابی 125-0 بود. 2/85% دارای پیوند مادر و کودک مختل بودند. بیش ترین فراوانی اختلال مربوط به مولفه پیوند معیوب مادر و کودک و کم ترین فراوانی اختلال در مولفه اضطراب مراقبت بود. متغیرهای افسردگی، اضطراب آشکار و حاملگی ناخواسته از پیش گویی کننده های پیوند مادر و کودک بودند.
یافته های مطالعه نشان می دهد که اضطراب، افسردگی و حاملگی ناخواسته از مولفه های موثر بر پیوند مادر و کودک هستند، لذا غربالگری مادران برای شناسایی و درمان به موقع اضطراب و افسردگی و همچنین کاهش میزان بروز حاملگی ناخواسته از طریق مشاوره های هدفمند تنظیم خانواده می تواند به بهبود پیوند مادر- کودک و در نتیجه به رشد و تکامل بهتر کودک کمک کند.