تاثیر سکوت سازمانی بر تمایل به ترک خدمت کارکنان به واسطه حمله عاطفی

امروزه یکی از مشکلات رایج سازمان ها، سکوت سازمانی است که با محدود کردن اظهار نظرکارکنان، سبب کاهش اثربخشی تصمیم گیری های سازمانی و مانع تحول و توسعه سازمانی موثر می شود. از طرف دیگر مساله ترک خدمت کارکنان موثر و کارآمد و نیروهای متخصص یکی دیگراز معضلات سازمانی است که برای مدیران سازمان هایی که درپی حفظ، نگهداری، بهبود و بهره وری نیروی انسانی خود می باشند به صورت یک مشکل جدی مطرح بوده و توجه خاصی را می طلبد. همچنین حمله عاطفی در محل کار نیز از مسائلی است که در سازمان ها به وجود می آید. حمله عاطفی در محل کار یک مجموعه از حمله های هیجانی سیستماتیک می باشد. در سازمان هایی که حمله عاطفی اتفاق می افتد، عدم توافق و مخالفت ظاهر می شود، ناراحتی ایجاد می شود و کارمندان به دنبال راه فرار هستند. در نتیجه سازمان کارکنان کلیدی خود را ازدست می دهد. لذا هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر سکوت سازمانی بر تمایل به ترک خدمت به واسطه حمله عاطفی می باشد. جامعه آماری پژوهش، کارکنان موسسات آموزش عالی غیر انتفاعی وغیر دولتی شهر مشهد می باشد که تعداد آن ها 380نفر می باشد. نمونه آماری نیز شامل 191 نفر می باشد که به روش تصادفی طبقه ای انتخاب شده اند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه استفاده گردید و برای آزمون فرضیات از روش معادلات ساختاری و نرم افزار پی ال اس استفاده شد. یافته های حاصل از آزمون فرضیات نشان داد که سکوت سازمانی تاثیر مثبتی بر تمایل به ترک خدمت کارکنان دارد. سکوت سازمانی نیز بر حمله عاطفی تاثیر مثبت دارد. همچنین نتایج نشان داد حمله عاطفی بر تمایل به ترک خدمت کارکنان تاثیر مثبت دارد و حمله عاطفی نقش واسطه ای بین سکوت سازمانی وتمایل به ترک خدمت ایفا می کند.