امکان سنجی توسعه پایدار اکوتوریسم بیابان در کویر شیراز

توسعه صنعت گردشگری در مکان هایی که پتانسیل بالقوه جذب گردشگر را دارند می تواند به عنوان ابزاری کارآمد در جهت رشد و توسعه همه جانبه جوامع به کار گرفته شود. استان فارس به لحاظ داشتن پتانسیل های بیشمار طبیعی، تاریخی و فرهنگی از قطب های مهم گردشگری ایران محسوب می شود. از جمله این موارد می توان به مناطق کویری و بیابانی آن اشاره نمود. هدف از این پژوهش بررسی و ارزیابی جاذبه های گردشگری بیابانی کویر شیراز و تعیین استراتژی های توسعه پایدار گردشگری با استفاده از مدل SWOT می باشد. در این راستا، ابتدا توانمندی ها و محدودیت های منطقه مطالعاتی شناسایی و پس از مشورت با متخصصین، پرسشنامه هایی بر این مبنا تدوین و در بین گردشگران حاضر در منطقه و کارشناسان منابع طبیعی استان پخش گردید. سپس نتایج حاصل از پرسشنامه ها با استفاده از مدل SWOT و آزمون های آماری در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که از منظر کارشناسان و گردشگران کویر شیراز در ماتریس استراتژی ها و اولویت های اجراییSWOT در محدوده شماره یک (قوی) قرار می گیرد و استراتژی لازمه توسعه اکوتوریسم بیابان در این منطقه، استراتژی رشد و ساخت خواهد بود.