مطالعه سنتز نانو ذرات مغناطیسی اکسید آهن جهت کاربردهای تشخیصی- درمانی

نانوذرات مغناطیسی به دلیل خواص مغناطیسی خاص، در علوم مختلف، به خصوص پزشکی، کاربردهای بسیار زیادی دارند. از این رو، امروزه موضوع سنتز و تولید آنها از اهمیت شایانی برخوردار است. در این مقاله، ابتدا انواع روش های سنتز، شامل هم رسوبی، سل- ژل، تجزیه گرمایی، ریز امولسیون و گرمابی را مقایسه و ارزیابی می کنیم و سپس به کاربرد نانوذرات مغناطیسی به عنوان یکی از عوامل تشخیصی– درمانی در حوزه پزشکی اشاره خواهیم کرد. بنابر مطالعات انجام شده، روش های گرمایی شامل تجزیه گرمایی و گرمابی، مناسب ترین روش برای سنتز نانو ذرات با اندازه کوچک و توزیع یکنواخت به شمار می آید، در حالی که آسان ترین روش، هم رسوبی است. محدودیت عمده این روش، عدم امکان کنترل دقیق اندازه ذرات است. در این میان، روش ریز امولسیون از لحاظ کنترل اندازه و ریخت شناسی نانو ذرات از پتانسیل دامنه داری برخوردار است. همچنین، در روش سل- ژل، قابلیت سنتز نانو ذرات مغناطیسی با فازهای مختلف، از بازه های دمایی گوناگون امکان پذیر است. باید گفت که امکانات بالقوه نانوذرات مغناطیسی برای رهایش دارو، درمان ابر گرمایی سرطان و نیز بهبود تصویربرداری تشدید مغناطیسی هسته ای گسترده است.