بررسی تحلیلی «تشبی هات سیاه» در سروده های مهدی اخوان ثالث

کودتای 28مرداد1332 یکی از رویدادهای بسیار اثرگذار تاریخ ایران است. سرخوردگی و نومیدی روشن فکران متعهد و پناه بردن بعضی از آنان به افیون و باده و... یکی از پیامدهای این رویداد بزرگ بود و موجب پدیدآمدن گونه ای شعر به نام «شعر سیاه» شد که نمود آن را در برخی از جریان های شعری مانند رئالیسم، رمانتیسم سیاه و سمبولیسم اجتماعی می توان دید. بارزترین چهره ی این جریان، مهدی اخوان ثالث است. نگارندگان، در پژوهش حاضر، به بررسی تحلیلی «تشبی هات سیاه» اخوان، به عنوان یکی از پربسامدترین عناصر صورخیال او، می پردازند و می کوشند بین محیط شکل گیری خیال شاعرانه و ذهن و زبان و دید شعری او ارتباط برقرار کنند. نتیجه ی بررسی ها نشان می دهد اخوان کوشیده است تا به وسیله ی این تشبی هات بکر، به گونه ای پنهان، تصاویری تلخ و گزنده از وضعیت اجتماعی ایران آن روز بنمایاند و ضمن بیان اعتراض خود به وضعیت موجود ، از زیر ذره بین سانسور حکومت پهلوی عبور کند.