اثر سطح استفاده از مولتی آنزیم های مختلف تجاری بر انرژی قابل سوخت و ساز و قابلیت هضم مواد مغذی گندم

این آزمایش به منظور بررسی اثر چهار نوع مولتی آنزیم تجاری و سطوح مختلف آن ها بر انرژی قابل سوخت وساز ظاهری تصحیح شده برای نیتروژن (AMEn) و قابلیت هضم چربی خام، پروتئین خام، ماده خشک و ماده آلی گندم با روش جمع آوری کل فضولات در جوجه های گوشتی انجام گرفت. تعداد 135 قطعه جوجه خروس گوشتی سویه راس 308 به 45 قفس متابولیکی شامل نه تیمار، پنج تکرار و سه قطعه جوجه در هر تکرار اختصاص یافتند. جیره های آزمایشی به نحوی تنظیم شدند که گندم تنها منبع تامین کننده انرژی باشد. با افزودن یک و دو برابر مقدار توصیه شده هر یک از چهار مولتی آنزیم تجاری به جیره پایه، هشت جیره آزمایشی دیگر تهیه شد. جوجه ها به دان و آب دسترسی آزاد داشتند و از 23-17 روزگی با جیره های آزمایشی تغذیه شدند. افزودن یک یا دو برابر مقادیر توصیه شده مولتی آنزیم های تجاری، باعث افزایش معنی دار AMEnو قابلیت هضم ظاهری چربی خام، پروتئین خام، ماده خشک و ماده آلی گندم شد (05/0>P)، اما تفاوت معنی داری بین اثر نوع مولتی آنزیم ها و سطوح آنها بر شاخص های فوق مشاهده نشد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که افزودن مولتی آنزیم های تجاری باعث بهبود انرژی قابل سوخت وساز ظاهری گندم فلات به میزان 70 تا 120 کیلوکالری در کیلوگرم می شود.