معیار شدت مناسب برای ارزیابی خطوط لوله فولادی مدفون پیوسته در چهارچوب مهندسی زلزله عملکردی

بررسی هم بستگی بین پارمترهای نیاز مهندسی و معیارهای شدت مختلف دارای اهمیت زیادی در مهندسی زلزله عملکردی برای تخمین نیاز لرزه ای سازه می باشد. در این تحقیق نیاز لرز های خطوط لوله فولادی مدفون پیوسته با توجه به روشی مبتنی بر عملکرد مورد بررسی قرار گرفته است. تحلیل دینامیکی فزاینده بر روی دو لوله فولادی مدفون با قطر به ضخامت (D/t) ، عمق دفن به قطر (H/D) و فشار داخلی متفاوت و نیز مشخصات خاک مختلف با استفاده از مجموعه ای از رکوردهای زمین لرزه حوزه دور انجام گرفته است. مدل سازی با استفاده از روش اجزاء محدود انجام شده که در طی آن از المانی مبتنی بر تئوری تیر تیموشنکو جهت مدل سازی لوله استفاده گردیده و برای مدلسازی خاک از فنرها و میراگرهای معادل استفاده شده است. کرنش فشاری محوری پیک در بحرانی ترین مقطع لوله به عنوان پارامترنیاز مهندسی برای لوله فولادی مدفون پیوسته انتخاب شده و سپس معیارهای شدت زمین لرزه مختلفی برای بررسی همبستگی آنها با پارامتر نیاز مهندسی مورد استفاده قرار گرفته اند. با استفاده از تحلیل رگرسیون کارایی و کفایت این معیارهای شدت در برآورد پاسخ لرزه ای خطوط لوله فولادی پیوسته مدفون بررسی شده است و مشخص گردید که مقادیر پاسخ حداکثر (مثل PGA، PGV، PGD و ) و نیز معیارهای شدت طیفی در زمان تناوب اصلی خط لوله (یعنی ، و ) معیارهای شدت ناکارایی هستند. در نهایت مشخص شد که جذر میانگین مربعات جابه جایی(RMSd معیار شدت بهینه برای خطوط لوله فولادی مدفون پیوسته می باشد.