کنترل شیمیایی گوشاب (Potamogeton nodosus) و سوروف (Echinochloa crus-galli) در شالیزار

گوشاب علف هرز زیست گاه های آبی حاشیه شالیزار ها است که در سال های اخیر مزارع برنج را مورد تهاجم قرار داده است. با توجه به اینکه سوروف مهمترین و فراوانترین علف هرز شالیزار در ایران است، بنابراین ارائه هر برنامه ای جهت مدیریت گوشاب باید شامل سوروف نیز باشد. بنابراین دو آزمایش به منظور ارزیابی کارایی علف کش های انتخابی شالیزار برای کنترل شیمیایی این دو علف هرز اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل کاربرد علف کش های تیوبنکارب، بوتاکلر، اکسادیارژیل، پرتیلاکلر، بن سولفورون متیل، سینوسولفورون و مت سولفورون بودند. در آزمایش سال اول کاربرد انفرادی و در تحقیق سال دوم اختلاط علف کش ها بررسی گردید. نتایج نشان داد که کاربرد علف کش های تیوبنکارب، بوتاکلر و پرتیلاکلر سبب کنترل بسیار خوب سوروف (95%≤) شده ولی فاقد هرگونه کارایی برروی گوشاب بودند. علف کش اکسادیارژیل90-75 % کارایی در کنترل سوروف و 45-35 % کارایی در کنترل گوشاب از خود نشان داد. علف کش های بن سولفورون متیل و سینوسولفورون دارای کارایی بسیار خوبی در کنترل گوشاب (%95≤) و فاقد کارایی کافی در کنترل سوروف (35%≥) بودند. در آزمایش سال دوم کارایی اختلاط دز توصیه شده دو گروه از علف کش ها (علف کش های موثر در کنترل سوروف + علف کش های موثر در کنترل گوشاب) بررسی گردید. نتایج این بخش از مطالعه نشان داد که در صورت اختلاط این دو گروه از علف کش ها، آن ها دارای سازگاری با برنج بوده و کارایی بسیار خوب در کنترل هر دو علف هرز سوروف و گوشاب (95%≤) دارند.