نقش شناخت معمار از کاربر در هویت بخشی به طرح های مسکن روستایی (بررسی موردی: معماری روستایی ایلام)

در این نوشتار ابتدا به شناخت و بررسی تناقض های به وجود آمده ناشی از تفاوت ذهنیت طراح و کاربر در مسکن روستایی پرد اخته شده که متولیان حوزه معماری برای روستاییان طراحی و اجرا کرد هاند. در این کار ابتدا با رجوع به ادبیات موضوع به طور عام در جهان و به طور خاص در روستاهای ایران در قالب مصد اق های واقعی، تناقض های مذکور مورد بررسی اجمالی واقع شده و در ادامه روشی برای نزد یک کردن ذهنیات کاربر و طراح در مورد محیط مطلوب براساس پژوهش عملی پیشنهاد شده است. این روش در محیط روستایی ایلام اجرا و نتایج آن ارائه گردیده است. براساس یک مدل سه محوری (با محورهای زمان تجربه، تجربه انسان، تجربه کنند ه) از عوامل هویت بخش، چارچوب مطالعه در 32 جزء، معین شده و برای بررسی هر یک از این اجزاء سه حالت در نظر گرفته شده است: اول، عوامل مطلق کالبد ی؛ دوم، عوامل شکل گرفته میان کالبد و زمینه اجتماعی-رفتاری؛ و سوم، عوامل مطلق اجتماعی-رفتاری که حالت سوم به صورت خاطره جمعی با کالبد نسبت پیدا می کند. یک حالت از روند مورد بحث در تغییرات انجام شده توسط کاربران در مسکن مهندسی ساز روستایی مطالعه گردیده و عوامل هویت بخش از آن استخراج و معرفی شده است. ابعاد پنجره و موقعیت استقرار آن نسبت به کف و سقف از نمونه های عوامل هویتی کشف شده است.