به کارگیری روش تحقیق روایتی در ارزیابی هویت مکان (بررسی موردی: شهر جدید فولادشهر)

مفهوم هویت مکان در نیمه دوم قرن بیستم در ادبیات طراحی و برنامه ریزی شهری مورد توجه قرار گرفت. اما مسئله مهم آن است که تعد اد محدود ی از نوشته های موجود، چارچوبی برای بررسی کاربردی این مفهوم در اختیار قرار می د هند. هدف مقاله حاضر ارائه چارچوب تحقیقی- تحلیلی با رویکرد ی کاربردی در مورد این مفهوم بود ه که در سه بخش کلی تدوین شده است. در بخش اول، تلاش شده تعریفی از هویت مکان، فرآیند شکل گیری و عناصر شکل د هند ه آن ارائه شود. در بخش دوم، طرح تحقیق در هویت مکان بر اساس روش شناسی مطالعه گفتمان، روش تحقیق روایتی و چارچوب تحلیلی بر اساس روش تحلیل گفتمان برای به کارگیری در ارزیابی هویت مکان تبیین شده است و شهر جدید فولادشهر به عنوان نمونه مورد مطالعه و با هدف آزمون چارچوب تحقیقی-تحلیلی پیش گفته انتخاب شده است. در بخش سوم، داده های جمع آوری شده در مورد هویت فولادشهر در دو سطح 1) تحلیل اولیه و 2) تحلیل یکپارچه بررسی و نتایج به دست آمده ارائه شده اند. یافته های این تحقیق نشان می دهد که عناصر مختلف هویت مکان در فولادشهر به لحاظ وضعیت در دو دسته کلی قرار می گیرند: 1) عناصر دارای ظرفیت مثبت و قابل تبد یل به عناصر برجسته هویت مکان و 2) عناصر دارای بحران. عناصر دارای بحران خود دارای گونه بندی شامل عناصر دارای بحران هم جهتی منفی، بحران داخلی و بحران خارجی هستند.