اثرپذیری استقرار نهال های راش و ممرز از حضور خشکه دارها در جنگل های آمیخته راش

یکی از مهم ترین اهداف مدیریت توده های جنگلی، تسهیل استقرار نهال در جنگل ها است که ضامن بقا و تولید مستمر در جنگل است. این پژوهش با هدف آگاهی از اثرپذیری استقرار نهال های راش و ممرز از حضور خشکه دارها در جنگل های ماسال در استان گیلان انجام شد. به این منظور 30 خشکه دار افتاده و سرپا انتخاب شد و در اطراف آنها در چهار جهت اصلی، درختان سالم که از لحاظ گونه و قطر تقریبی همانند خشکه دار بودند، انتخاب شد. در کل 30 قطعه نمونه در اطراف درختان خشکه دار و 120 قطعه نمونه در اطراف درختان سالم در نظر گرفته شد و تعداد نهال ها به تفکیک گونه شمارش شد. علاوه بر این، کیفیت نهال ها از لحاظ تقارن، چنگالی بودن و میان رو بودن مورد بررسی قرار گرفت. همچنین، قطر و ارتفاع خشکه دارها برای بدست آوردن حجم آنها اندازه گیری شد و درجه پوسیدگی آنها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در کلاسه های پوسیدگی و پوشش تاجی، اختلاف معنی داری در فراوانی نهال ها مشاهده نمی شود، اما طبقات قطری تاثیر معنی داری بر فراوانی نهال دارد. از لحاظ کیفی، شکل چنگالی به شکل معنی داری بیش از سایر فرم های رویشی ساقه نهال می باشند. فراوانی نهال ها در اطراف خشکه دارها از لحاظ کمی و کیفی (شکل چنگالی) اختلاف معنی داری با درختان شاهد نشان می دهد. بر اساس یافته های این پژوهش و تاثیر کلی خشکه دارها در استقرار زادآوری، توصیه می شود خشکه دارهای قطور به عنوان بستر بذر در مدیریت زادآوری طبیعی توده های جنگلی مورد توجه قرار گیرد.