وضعیت فعالیت فیزیکی کارکنان اداره های شهر همدان: کاربردی از سازه مراحل تغییر

عدم فعالیت فیزیکی، چهارمین علل مرگ و میر در دنیا به شمار می رود. با توجه به افزایش کم تحرکی در بین کارمندان، این مطالعه با هدف بررسی وضعیت فعالیت فیزیکی کارمندان ادارات دولتی شهر همدان با بهره گیری از سازه مراحل تغییر مدل فرانظری، در سال 1392 انجام گردید.
مطالعه حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی بود و بر روی 1200 نفر از کارمندان دولتی که به صورت نمونه گیری طبقه ای متناسب انتخاب شده بودند، انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها، پرسش نامه سه قسمتی شامل ویژگی های دموگرافیک، پرسش نامه کوتاه سنجش فعالیت فیزیکی (Short questionnaire to assess health-enhancing physical activity یا SQUASH) و الگوریتم پنج بخشی Marcus وForsyth بود. داده ها با استفاده از آزمون های رگرسیون خطی و لجستیک، 2c و آنالیز واریانس در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
میانگین سنی افراد مورد مطالعه، 04/8 ± 12/38 سال بود. از نظر مراحل تغییر، نیمی از مشارکت کنندگان در مرحله آمادگی قرار داشتند. از نظر فیزیکی، به ترتیب 2/49 و 8/50 درصد افراد غیر فعال و فعال بودند. بین وضعیت فعالیت فیزیکی (فعال یا غیر فعال) با مراحل تغییر انجام فعالیت فیزیکی رابطه معنی داری وجود داشت. همچنین، رابطه معنی داری بین فعالیت فیزیکی با متغیرهای سن، جنس، سابقه کار، تاهل و تحصیلات مشاهده شد (05/0 > P). تحصیلات و سابقه، قوی ترین پیشگویی کننده های فعالیت فیزیکی بودند (01/0 = R2 change،
312/0 = Adjusted R2).
با توجه به غیر فعال بودن حدود نیمی از کارمندان از نظر فیزیکی و مطلوب نبودن وضعیت آن ها از نظر شدت فعالیت (متوسط یا شدید)، نتایج مطالعه حاضر می تواند به برنامه ریزان جهت طراحی و اجرای استراتژی های مناسب و تئوری محور به منظور ارتقای فعالیت فیزیکی کارمندان، به ویژه در محیط های کاری کمک نماید.