بررسی تطبیقی درماتیت آتوپیک با بیماری های التهابی- بثوری در طب سنتی ایران

درماتیت آتوپیک یا اگزمای سرشتی، شایع ترین بیماری التهابی مزمن و عودکننده دوران نوزادی و کودکی است که به ندرت تا بزرگ سالی ادامه پیدا می کند. و به طور شایع، سابقه ای از آتوپی (به صورت آسم، رینیت آلرژیک یا حساسیت غذایی) همراه بیماری دیده می شود. این مطالعه به بررسی تطبیقی درماتیت آتوپیک با بیماری های التهابی- بثوری در طب سنتی ایران می پردازد. تطبیق این بیماری با بیماری های توصیف شده در طب سنتی ایران به عنوان یک طب کل نگر، می تواند گشایش افق های دیگری از شناخت و درمان را در پی داشته باشد.
هر چند حضور فاکتورهای التهابی در ایجاد درماتیت آتوپیک اثبات شده است، اما پاتوژنز بیماری هنوز به طور دقیق شناخته شده نیست. ازآنجایی که اطلاعات دقیقی از محل ضایعات، مزمن و عودکننده بودن و سابقه شخصی یا خانوادگی در حساسیت به آلرژن ها در کتاب های طب سنتی ایران موجود نبوده است، بررسی بیماری به تظاهرات بالینی ذکر شده در منابع طب سنتی ایران محدود شده و این مطالعه بر پایه علائم اصلی بیماری (بثورات التهابی، خارش و خشکی) صورت پذیرفته است. در این پژوهش بیماری های التهابی- بثوری استخراج شده از منابع طب سنتی ایران از نظر علائم و اسباب ایجاد کننده آن با آنچه در طب نوین به عنوان تظاهرات بالینی و پاتوژنز درماتیت آتوپیک نام برده شده، مقایسه گردید.
در فاز نهایی این پژوهش، از میان این طیف گسترده از بیماری های التهابی- بثوری با توجه به دو عامل اسباب ایجاد کننده و علائم بیماری، بیشترین شباهت درماتیت آتوپیک با نمله و جاورسیه دیده شد.