بررسی روند تجزیه لاشبرگ بلند مازو و کاج بروسیا با استفاده از روش کیسه لاشبرگ

هدف از مطالعه حاضر، محاسبه نرخ تجزیه لاشبرگ گونه بلندمازو و بروسیا در حالت خالص و آمیخته در توده های دست کاشت بلندمازو (Quercus castanefolia C.A.Mey.) و بروسیا (Pinus brutia Tenore) در جنگل آموزشی و پژوهشی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری می باشد. در فصل پاییز، برگ های تازه خزان کرده در توده های مورد نظر جمع آوری و سپس با آب مقطر شستشو شده و در دمای 60 درجه به مدت 24 ساعت خشک شدند و درون کیسه های لاشبرگ (با منافذ دو میلی متری) ریخته و پس از کنار زدن لایه بستر در سطح خاک در زیر تاج پوشش گونه های مورد اشاره نصب شدند. برای پر کردن کیسه لاشبرگ سه حالت، خالص10 گرمی (یک جیبه)، آمیخته 5 گرمی در کیسه های تک جیبه (آمیخته یک جیبه) و آمیخته 10 گرمی (آمیخته دو جیبه) از هر گونه بطور مجزا در کیسه های دوجیبه در نظر گرفته شد. در طول یکسال، نمونه برداری از لاشبرگ به منظور محاسبه نرخ تجزیه و شاخص مزیت تجزیه در رویشگاه در فواصل زمانی 2، 4، 6، 8، 12 ماه، انجام شد. نتایج نشان داد که متوسط نرخ تجزیه سالانه برای حالت خالص، برای سوزن کاج در توده کاج (01/4) کمتر از توده بلوط (18/4) بود ولی برای لاشبرگ بلوط در توده کاج (60/4) بیشتر از توده بلوط (58/4) بود. متوسط نرخ تجزیه سالانه برای حالت آمیخته دوجیبه در توده بلوط (51/5) بیشتر از توده کاج (97/4) بود. محاسبه شاخص تجزیه در رویشگاه نشان داد که پس از 180 روز، سرعت تجزیه لاشبرگ در رویشگاه اصلی افزایش می-یابد.