اثر انجماد شیشه ای روی میزان بلوغ و فراساختار اووسیت های بالغ شده انسانی در محیط آزمایشگاه

هدف از این مطالعه ارزیابی احتمالی اثرات انجماد شیشه ای روی میزان بلوغ و فراساختار اووسیتهای بالغ شده انسانی در محیط آزمایشگاه است.
در این مطالعه از 292 تخمک نابالغ مرحله وزیکول زاینده و متافاز I به دست آمده از بیماران نابارور استفاده شد. تخمک ها به دو گروه تقسیم شدند: 1- تخمک های نابالغ مرحله وزیکول زاینده (تعداد=145) 2- تخمک های نابالغ مرحله متافازI (تعداد=147). تخمک ها ابتدا منجمد شده و سپس ذوب و بالغ شدند. به علاوه از 10 عدد تخمک بالغ شده به صورت In vivoبه عنوان کنترل استفاده شد. محیط بلوغ شامل Ham’s F10 به همراه FSH و LH و مایع فولیکولی بود. بعد از 36 ساعت تخمک ها از لحاظ بلوغ و فراساختار مورد ارزیابی قرار گرفتند.
میزان زنده ماندن و دژنراسیون تخمک ها در گروه متافاز I نسبت به گروه وزیکول زاینده کاهش معنی داری داشت. اما میزان بلوغ تخمک ها بین دو گروه تفات معنی داری نداشت (06/0p<). به علاوه میزان توقف بلوغ تخمک ها بین دو گروه به طور معنی داری بالاتر بود. از نظر فراساختاری تعداد گرانول های قشری در هر دو گروه به طور قابل ملاحظه ای کاهش یافت. همچنین واکوئل و تجمعات کوچکی از میتوکندری و شبکه اندوپلاسمیک صاف درون سیتوپلاسم اووسیت ها دیده شد.
فرآیندهای انجماد و ذوب منجر به تغییرات فراساختاری در نواحی خاصی از اووسیت می شوند و احتمالا کاهش توانایی بلوغ اووسیت های منجمد شده می تواند مربوط به این تغییرات باشد.