ارائه یک مدل تصمیم گیری چند معیاره با استفاده از انتگرال ساجنو، نظریه ی بازی ها و الگوریتم رقابت استعماری برای ارزیابی درجه تناسب اراضی برای تاسیس نیروگاه بادی (مطالعه موردی: استان همدان)

با توجه به اینکه کشور ایران در منطقه ای قرار گرفته است که از نظر انرژی بادی پتانسیل فراوانی دارد، در سال های اخیر توجه فراوانی به تاسیس نیروگاه های بادی شده است. با این وجود انتخاب غیر کارشناسانه محل تاسیس نیروگاه بادی می تواند از یک طرف پیامدهای مخربی برای محیط زیست به همراه داشته باشد و از طرف دیگر منجر به هزینه های فراوانی برای دسترسی و انتقال انرژی به محل مصرف شود. هدف اصلی این تحقیق ارائه یک مدل تحلیل چندمعیاره مکانی برای ارزیابی درجه تناسب اراضی برای تاسیس نیروگاه بادی می باشد. در این تحقیق از انتگرال فازی ساجنو که قادر است انواع مختلف تعامل بین معیارها را مدلسازی کند استفاده شده است. به علاوه، از برخی از پارامترهای نظریه بازی ها از قبیل شاخص تعامل بین معیارها، شاخص قدرت هر معیار (شاخص شیپلی) و درجه خوش بینی برای شفاف سازی مدل ریاضی و قابل لمس کردن ترجیحات کارشناسان استفاده شده است. در این تحقیق با توجه به دسترسی محدود به داده های به هنگام تنها هشت لایه اطلاعاتی مربوط به معیارهای زیست محیطی، اقلیمی، اجتماعی-اقتصادی و زمین شناختی به مدل وارد شده است. نتایج پیاده سازی برای استان همدان نشان می دهد تنها حدود 10% از اراضی این استان بیشتر از 75% مناسب تاسیس نیروگاه بادی هستند که عمدتا در مناطق مرکزی و شمالی این استان واقع شده اند. در پایان به منظور اعتبارسنجی مدل ارائه شده، داده های مدل با داده های روش های AHP و OWA مقایسه شده است که به ترتیب 89% و 83% همبستگی بین نتایج موجود است.