اندازه گیری تشابه خطوط سیر مبتنی بر داده های بافتی در فضای اقلیدسی محدود

حرکت اشیاء در بافت های جغرافیایی صورت می پذیرد. بافت به طور مستقیم یا غیرمستقیم بر روی فرآیند حرکت تاثیر می گذارد و منجر به بازخوردهای متفاوتی در اشیاء متحرک می شود. بنابراین، در نظر گرفتن بافت در مطالعات حرکت و توسعه مدل های حرکتی بسیار حائز اهمیت است. در این رابطه، بکارگیری بافت در اندازه گیری تشابه حرکت اشیاء و خطوط سیرشان نقش مهمی ایفا می کند. خطوط سیر اشیاء نقطه ای، در کنار ابعاد مکانی و زمانی، جنبه دیگری دارند که بعد بافت نامیده می شود. این بعد تا به امروزه کمتر مورد توجه بوده است و تحقیقات معدودی در تجزیه و تحلیل خطوط سیر به آن پرداخته اند. بدین منظور، این تحقیق روشی را معرفی می کند که در آن ابعاد مکانی، زمانی و بافتی و همچنین ترکیبی از آن ها می توانند در فرآیند اندازه گیری خطوط سیر مورد بررسی قرار گیرند. در کنار سادگی، این روش به شکلی توسعه داده شده که کوچک ترین تغییرات در هرکدام از ابعاد را به حساب آورد. به منظور اعتبارسنجی عملکرد روش معرفی شده و بررسی نقش داده های بافتی در اندازه گیری تشابه خطوط سیر، آزمایش های متنوعی بر روی داده های حرکتی هواپیما پیاده سازی شده است. به طور خاص، از مختصات جغرافیایی و ارتفاع هواپیما به عنوان بعد مکانی، زمان سفر به عنوان بعد زمانی و سرعت هواپیما، سرعت باد و جهت باد به عنوان بعد بافتی در این آزمایش ها بهره گرفته شده است. نتایج موید توانمندی روش ارائه شده در اندازه گیری تشابه خطوط سیر و همچنین حساسیت آن به تغییرات خفیف در ابعاد است. ضمنا، از نتایج می توان به این نکته پی برد که بافت هم موجب افزایش و هم کاهش مقدار تشابه خطوط سیر می شود. این تاثیر در میانگین مقادیر نسبی شباهت های داده های حرکتی هواپیما در ابعاد مکانی (0.60)، مکانی-زمانی (0.51) و مکانی-زمانی-بافتی (0.46) قابل مشاهده است.