جداسازی و شناسایی سویه های سودوموناس تجزیه کننده استونیتریل از آب انبار گنجعلی خان کرمان

نیتریل ها ترکیباتی سمی و بسیار خطرناک برای موجودات زنده هستند که به طور گسترده توسط بشر تولید و موجب آلودگی محیط زیست می شوند. بهترین روش برای تجزیه نیتریل های موجود در فاضلاب، تجزیه زیستی است. هدف اصلی پژوهش حاضر، جداسازی و شناسایی باکتری های تجزیه کننده استونیتریل از فاضلاب شهری در محل آب انبارهای کرمان است.
برای غنی سازی و جداسازی باکتری های تجزیه کننده استونیتریل از محیط کشت اختصاصی حاوی 1 درصد استونیتریل به عنوان تنها منبع کربن و نیتروژن استفاده شد. فعالیت آنزیم و تولید آمونیاک در محیط کشت توسط روش فنل- هیپوکلریت سنجیده شد. باکتری های جدا شده توسط آزمون های بیوشیمیایی - میکروبی و مولکولی شناسایی شدند. بهینه سازی شرایط تولید آنزیم در حضور منابع مختلف کربن، نیتروژن و اسیدیته بررسی و مقدار نیتریل و اسید حاصل توسط کروماتوگرافی گازی تعیین شد.
از بین سه جدایه مولد نیتریل هیدرولاز با عنوان FA11، FA8، AB19 جدایه FA8 بیش ترین فعالیت آنزیمی را نشان داد. نتایج آزمون های شناسایی جدایه ها نشان داد که این باکتری ها به جنس سودوموناس تعلق دارند. بررسی مولکولی ژن 16S rRNA نشان داد که جدایه FA11 و FA8 با سودوموناس اوتیتیدیس و جدایه AB19 با سودوموناس جنیکولاتا به ترتیب دارای 99 و 100 درصد همولوژی هستند . بررسی اثر منابع مختلف بر تولید آنزیم نشان داد که جدایه برتر سودوموناس FA8 با وجود گلوکز و عصاره مخمر در محیط کشت با اسیدیته خنثی دارای بیش ترین مقدار تولید آنزیم است. نتایج کروماتوگرافی گازی نشان داد که FA8 پس از 48 ساعت انکوباسیون، 58 درصد استیک اسید تولید کرده است.
نتایج نشان داد که جدایه برتر FA8، گزینه مناسبی برای تجزیه استونیتریل است که می تواند برای تجزیه استونیتریل از پساب صنایع و مکان های آلوده، استفاده شود.