کنترل بیولوژیک پوسیدگی فوزاریومی طبق پیاز با استفاده از Trichoderma harzianum و Glomus mosseae

قارچ Fusarium proliferatum، به عنوان یک قارچ توکسین زا، یکی از مهم ترین عوامل پوسیدگی قاعده پیاز (FBR) می باشد. در بین روش های کنترل بیماری، کنترل بیولوژیکی به عنوان یکی از مناسب ترین روش ها درنظر گرفته شده است. در این مطالعه، Trichoderma harzianum strain T100 به غلظتcfu/g 106 × 1 با خاک مایه زنی شده با F. proliferatum، به صورت مصنوعی، مخلوط شد. سه گرم از Glomus mosseae (حاوی 80 پروپاگول/میلی لیتر) در بستر کشت به کار برده شد و در نهایت، تاثیر این عوامل بیوکنترل، به صورت تیمارهای ترکیبی و انفرادی، در کنترل پوسیدگی قاعده ای فوزاریومی و هم چنین کلنیزاسیون ریشه توسط Glomus مورد ارزیابی قرار گرفت. مایه زنی آربوسکولار مایکوریز رشد پیاز را به طور موثری بهبود بخشید، با این وجود کنترل بیماری در مراحل رشدی بعدی قابل مشاهده بود. شدت بیماری در خاک مایه زنی شده با Trichoderma تا 25 درصد کاهش یافت اما تاثیر منفی تریکودرما در رشد پیاز توانایی بیوکنترلی آن را با گدشت زمان کاهش داد. میزان کلنیزاسیون ریشه با مایکوریز آربوسکولار در گیاهان مایه-زنی شده با تریکودرما کاهش یافت. با این وجود، کنترل بیماری در تیمارهای ترکیبی Glomus و Trichoderma بهتر از سایر تیمارها بود، به طوری که کم ترین درصد بوته میری و بیش ترین درصد جوانه زنی بذر را به دنبال داشت. حتی میزان کنترل بیماری به صورت تیمار بذر با قارچ کش کم تر از ترکیب تریکودرما و Glomus بود.