اثر لیزر دیود و لیزر CO2 همراه با وارنیش سدیم فلوراید بر روی ریزسختی مینای دندان شیری

پیشگیری از پوسیدگی از اهداف اولیه در دندانپزشکی می باشد. کاربرد فلورایدهای موجود در کاهش دمینرالیزاسیون دندانی بسیار موثر است، اما توانایی محافظتی آن ها محدود است. بنابراین امروزه مطالعات زیادی برای بهبود اثر فلوراید توسط استفاده از لیزر صورت گرفته است. لذا هدف از این مطالعه کاربردی آزمایشگاهی، ارزیابی تاثیر لیزر دیود (طول موج= 810nm) و لیزر CO2 (طول موج = 6/10 mμ) در همراهی با وارنیش NaF 26/2 درصد بر روی ریزسختی سطحی مینای دندان شیری می باشد.
72 دندان انسیزور شیری سالم مندیبل انسان پس از خارج شدن به دلایل درمانی، پالیش شده و به صورت تصادفی وارد یکی از گروه های درمانی زیر شدند: 1) وارنیشNaF، 2) وارنیش NaF همراه با لیزر دیود، 3) وارنیش NaF همراه با لیزر CO2 ،4) لیزر CO2، 5) لیزر دیود، 6) کنترل (بدون درمان). تغییرات مینایی به وسیله تست میکروهاردنس ویکرز (Surface Micro Hardness Vickers) مورد ارزیابی قرار گرفت. برای ایجاد پوسیدگی مصنوعی نمونه ها در محلول HCl غوطه ور شدند. آنالیز آماری واریانس و توکی جهت بررسی نتایج انجام شد.
تمامی گروه های درمانی به جز گروه لیزر CO2 باعث بهبود سختی سطح مینا و افزایش مقاومت مینا در برابر دمینرالیزاسیون شدند. گروه لیزر دیود در ترکیب با محلول فلوراید به طور معنی داری میکروهاردنس بالاتری نسبت به سایر گروه ها داشت و اختلاف معناداری بین گروه های درمانی لیزر دیود و سدیم فلوراید و لیزر CO2+ سدیم فلوراید دیده نشد.
استنتاج:سختی سطحی مینا وقتی تحت درمان با فلوراید همراه با لیزر قرار می گیرد، به میزان زیادی نسبت به گروه کنترل افزایش نشان می دهد. بنابراین به نظر می رسد این دو اثر سینرژیک داشته باشند و هم چنین لیزر دیود در مقایسه با لیزر CO2 در افزایش ریزسختی دندان موثرتر بوده است.