بررسی رابطه حمایت اجتماعی ادراک شده و باورهای خودکارآمدی با سازگاری تحصیلی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهر ایلام

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه حمایت اجتماعی ادراک شده و باورهای خود کارآمدی با سازگاری تحصیلی در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه می باشد. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهر ایلام است که در سال 94-93 مشغول به تحصیل بوده اند. حجم نمونه 351 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ایچند مرحله ای انجام پذیرفت. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه های حمایت اجتماعی ادراک شده (MSPSS)، باورهای خود کارآمدی شرر (GSES) وسازگاری تحصیلی سینها و سینگ (1993) استفاده شد. به منظور تحلیل داده ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که بین حمایت اجتماعی ادراک شده با سازگاری تحصیلی و باورهای خود کارآمدی با سازگاری تحصیلی رابطه معنادار مثبت وجود دارد، هم چنین بر اساس نتایج رگرسیون حمایت اجتماعی ادراک شده پیش بینی کننده قوی سازگاری تحصیلی می باشد. بر اساس یافته ها، باور های دانش آموزان در مورد توانایی های خود برای انجام کارها و بهبود خودکارآمدی، حمایت اجتماعی ادراک شده قوی می تواند سبب بهبود سازگاری تحصیلی دانش آموزان شود.