تاثیر امولسیفایرها و صمغهای بومی روی تشکیل و برخی ویژگی های فیزیکی و رئولوژیکی نانوامولسیون اسانس روغنی پوست پرتقال

در این پژوهش، تاثیر نوع امولسیفایر (Tween 80، Tween 60، Tween 20، کازئینات سدیم، WPC و WPI)، نسبت امولسیفایر (Tween 80) به فاز روغنی (اسانس روغنی پوست پرتقال) در هشت سطح (1، 5/1، 75/1، 2، 25/2، 5/2، 75/2 و 3 : 1) و امکان به کارگیری شکل کامل، بخش محلول و نامحلول دو نوع صمغ بومی (صمغ فارسی و کتیرا) به صورت تکی و ترکیبی در فرمولاسیون، بر تشکیل و برخی ویژگی های نانوامولسیون های تهیه شده از اسانس روغنی پوست پرتقال بررسی شد. برای تولید نانوامولسیون ها از روش امولسیون سازی با فراصوت استفاده شد و میانگین اندازه قطرات (Z-average)، شاخص بس پاشیدگی (PDI)، گرانروی، رفتار جریانی نانوامولسیون ها، پایداری فیزیکی فرمولاسیون های منتخب در دمای ̊C25 به مدت 90 روز و همچنین مقدار انرژی مصرفی در طی فرایند بررسی شد. نتایج نشان داد که غلظت امولسیفایر یا نسبت امولسیفایر به فاز روغنی (Surfactant-to-oil ratio، SOR) تاثیر معنی داری (0001/0P<) بر ویژگی های اندازه گیری شده داشتند و نمونه های تولید شده با نسبت 1:2 (امولسیفایر : اسانس) کمترین مقدار Z-average را دارا بودند. در ضمن، امکان حذف امولسیفایر (Tween 80) با جایگزینی آن توسط صمغ ها و امولسیفایرهای پروتئینی برای تشکیل نانوامولسیون پایدار میسر نگردید. در ادامه مشخص شد که تنها بخش محلول صمغ فارسی و کتیرا (به صورت تکی و ترکیبی) قابلیت به کارگیری در ساختار و تشکیل نانوامولسیون های پایدار را داشتند و حضور آن ها در فرمولاسیون تاثیر معنی داری (0001/0P<) بر ویژگی های اندازه گیری شده داشت. همچنین، رفتار جریانی نانوامولسیون های تولید شده نیوتنی بود و تاثیر مدت زمان نگهداری بر مقدار Z-average نمونه ها نیز معنی دار بود (0001/0P<).