میزان رعایت ابعاد مختلف حریم بیماران: واکاوی دیدگاه سالمندان

حریم شخصی به ویژه در سازمان های مراقبت سلامت از حقوق بنیادین بشر است که می بایست مورد احترام قرار گیرد، اما اکثر مطالعات انجام شده در این زمینه در بخش های مراقبت ویژه و گروه سنی غیر سالمند بوده است. هدف از انجام این مطالعه، تعیین دیدگاه سالمندان در رابطه با رعایت ابعاد مختلف حریم خصوصی آنان طی مراقبت های پرستاری بوده است.
در این مطالعه توصیفی مقطعی 100 بیمار بستری در بخش های داخلی و جراحی بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی بیرجند فردوس، با استفاده از فرمول کوکران و به شیوه در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه ای شامل دو قسمت مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه حریم خصوصی در ابعاد قلمرو انسانی (12 سوال) و فضای شخصی (18 سوال) بود. اطلاعات با استفاده از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (آزمون تی، آنالیز واریانس، من ویتنی، اسپیرمن) در نرم افزار SPSS 18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
ملاحظات اخلاقی: پس از توضیح درباره اهداف پژوهش، بی نامی پرسشنامه ها و محرمانگی اطلاعات، رضایت شفاهی شرکت کنندگان کسب شد. همچنین جمع آوری داده ها توسط افراد همجنس با بیماران صورت گرفت.
اکثر بیماران میزان رعایت قلمرو انسانی با میانگین امتیاز 5/73±16/95( 74 %) و نیز میزان رعایت فضای شخصی را با میانگین امتیاز 2/15±11/55 (99 %) در حد ضعیف بیان کردند. همچنین نمره حریم خصوصی کل نیز در سطح ضعیف به دست آمد (6/54±28/50). بین متغیر جنس و میزان رعایت قلمرو انسانی و حریم خصوصی کل ارتباط آماری معنی دار دیده شد.
میزان رعایت حریم بیماران سالمند در ضمن ارائه مراقبت پرستاری از سطح پایینی برخوردار بود. از این رو آموزش پرستاران و مراقبین سلامت در مورد رعایت حریم بیماران سالمند و تقویت عملکرد نظارتی مدیران و مسوولان در این زمینه ضرورت دارد. همچنین رفع کمبود نیروی انسانی در راستای ارتقای کیفیت مراقبت توام با تکریم بیماران کمک کننده می باشد.