نتایج حاصل از عمل جراحی طحال برداری در بیماران بتا تالاسمی ماژور

بیماران مبتلا به تالاسمی به علت نقض ارثی در زنجیره گلوبین همراه باناپا یداری گلوبولهای قرمز نیازمند تزریق خون مکرر و به دنبال آن طحال بزرگ پیشرونده می شوند که اکثریت موارد برای کاهش میزان و دفعات خون گیری و عوارض خونریزی مکرر نیاز به عمل جراحی طحال برداری پیدا می کنند. هدف از این مطالعه بررسی نتایج عمل جراحی طحال برداری دراین بیماران می باشد. این بررسی بر روی 45 بیمار مبتلا به تالاسمی که در طی ده سال گذشته 1379 - 1369 عمل جراحی طحال برداری شده بودند وجهت پیگیری به مرکز تالاسمی بیمارستان شفا اهواز مراجعه می کردند به صورت توصیفی و گذشته نگر انجام گرفت. از بین 45 بیمار 28 نفر (2/62%) تالاسمی ماژور و 17 نفر (8/37%) تالاسمی اینترمدیت داشتند و اکثریت آنها بالای 15 سال بودند. در 60% موارد طحال تا حد ناف یا بزرگتر از حد ناف، در 7 بیمار (5/15%) سنگ کیسه صفرای همزمان و در 11 بیمار 24.5% درد فضاعی ربع فوقانی چپ شکم و سیری زودرس داشتند. 43 بیمار5/95% ماهیانه بیش از 20 سی سی به ازا هر کیلوگرم وزن بدن خود می گرفتند. بعد از عمل جراحی طحال برداری 23 بیمار (57/5%) بین یک ماه تا یکسال بعد از عمل و 6 بیمار (15%) بیش از یکسال بعد از عمل نیاز به اولین خونگیری داشته و میزان و دفعات خونگیری نیز کاهش یافت و تمام بیماران احساس راحتی و تحرک بهتری پیدا کردند. 3 بیمار66/6% دچار عارضه جراحی شده و علیرغم دریافت واکسن پنوموواکس قبل از عمل 9 بیمار 20%، دچار عوارض عفونی در طولانی مدت شدند. عمل جراحی طحال برداری با کاهش نیاز به خونگیری و پیشگیری از عوارض حاصل از آن و رفع علائم بزرگی طحال دراین بیماران روش درمانی مناسبی است مع هذا با توجه به عوارض عفونی حاصل از عمل جراحی طحال برداری 20% در این بیماران عمل جراحی طحال برداری فقط در مواردی که خونگیری مکرر و زیاد بیمار باعث افزایش بروز عوارض خونگیری (هموکروماتوز) شده و یا بزرگی طحال وسیع و علامتدار بیمار پیدا میکند توصیه می شود.